Radwimps - Okazu no Gohan

W grudniu 2006 roku RADWIMPS wydało w Japonii album Okazu no Gohan, co znaczy tyle co ”dodatek do dania głównego”. Był on drugim w karierze zespołu albumem major i zajął piątą pozycję na liście Oriconu, utrzymując ją przez 148 tygodni. Duża część piosenek RADWIMPS została zaśpiewana częściowo lub całkowicie w języku angielskim, ponieważ Noda, wokalista formacji, czerpał inspirację ze swojego czteroletniego pobytu w Stanach.

Album otwiera łagodnie zremiksowana wersja Futari goto, natychmiast wciągając w niego słuchaczy. Dojrzewa, rozkwitając niczym kwiat, przy każdym wersie podnosząc tonację, czemu towarzyszy mocny dźwięk gitar. Futari goto isshou ni ichido no wappu przedstawia miłosną historię w kolorach sepii, skupiając się głównie na uczuciach straty i żalu. Nie dzieje się nic wyjątkowego, kiedy to samo uczucie zrelaksowania zanika pod koniec utworu.

Zauważalnie poruszający i surowy dźwięk drugiego utworu, Gimi-Gimmick, mocno popycha go w centrum zainteresowania, sprawiając jednocześnie, że zdecydowanie odróżnia się od poprzedniej kompozycji. Przez większą jego część łatwo jest zapomnieć o wokalu Nody i skupić się na niesamowitej gitarowej grze Kuwahary i Takedy. Co prawda wokal nie wyróżnia się niczym specjalnym, ale czymś, na co należy zwrócić uwagę, są właśnie partie gitarowe, które brzmią jak w kawałku the GazettE: odważnie, a jednocześnie stonowanie.

Fraza “wake me up, wake me up” w 05410-(n) dosłownie budzi słuchacza i natychmiast przykuwa jego uwagę Jest to piosenka, która, mówiąc o miłości, przywołuje uśmiech na twarz. Noda przedstawia w niej historię młodego uczucia oraz składania obietnic. W pierwszej zwrotce użyto praktycznie tych samych słów, osiągając dość ironiczny efekt: "Mogę być twoim najlepszym przyjacielem; Mogę być twoim najgorszym przyjacielem; Mogę być twoim chłopakiem, ale nie chce być twoim byłym przyjacielem". Dodatkowo, wersja na żywo 05410-(n) jest tak samo odświeżająca jak wersja studyjna, a nawet prawie ją przewyższa.

Kontynuując 05410-(n), me me she przeskakuje w czasie ukazując mężczyznę przypominającego sobie przeszłość, gdy dwójka ludzi - kobieta i mężczyzna, prawdopodobnie postacie z poprzedniego utworu - wybrały się razem w podróż. Podczas wyprawy jedno z nich odchodziło na chwilę, ale zawsze powracało. Głos Nody jest spokojny, prawie powściągliwy, ale również w niewłaściwych momentach przesadnie głośny. Kiedy tło muzyczne jest odprężające i spokojne, wesoły ton, którego używa w wokalu, po prostu nie pasuje. Służy to jednak pokazaniu braku równowagi pomiędzy dwojgiem podróżujących ludzi, a także wyjaśnieniu, dlaczego na końcu stają się jedynie wspomnieniem.

Teledysk do Setsunarensy jest naprawdę dziwny, co jest częścią skomplikowanego, ale sympatycznego czaru RADWIMPS. Jeśliby jednak skupić się na samym utworze, jest on równie interesujący. Tekst kompozycji ujawnia żal ukryty za złością widzianą poprzez pragnienie osoby chcącej udać się do Hollywood i spotkać się z Eddiem Murphym, tylko po to, aby usłyszeć jak aktor mówi: "wyluzuj dzieciaku! tutaj masz ćwierciaka, kup sobie grób". Setsunarensa jest jedną z bardziej wyróżniających się kompozycji na krążku i gorąco ją polecamy.

Iin desu ka? jest odświeżającym utworem, który pozwala odetchnąć słuchaczowi po dość ciężkim Setsunarensa. Początkowe wersy to “iin desu ka? iin desu ka?”, po których następują w co drugim takcie lekkie klaśnięcia dłońmi, a gitary i perkusja osiągają pełnię w momencie wkroczenia refrenu. Jak można zauważyć, słowa piosenki grają w grę przypominającą „telefon”, realizując wzorzec pytań i odpowiedzi. Iin desu ka? przypomina w niektórych momentach nieco utwory reggae bądź calypso, ale w połączeniu z rapowym wokalem Nody, basem Kuwahary oraz gitarą Takedy tworzy dość niekonwencjonalną całość.

Zaśpiewana w całości po angielsku Sanbyoshi udowadnia, że jest perfekcyjną balladą. Zaczyna się delikatnie i w ten sam sposób kończy. Tak Noda, jak i tekst są najlepiej pozostającymi w pamięci elementami utworu, pokazując sprawność, z jaką wokalista posługuje się angielskim. Wersy, takie jak "chciałbym być emblematem twojej miłości", są bardzo poetyckie i sprawiają, że piosenka wydaje się być idealnym pomysłem na część ścieżki dźwiękowej do filmu. Wyszczególnia żale oraz pragnienia, a ponad wszystko, wspomnienia. Właśnie wtedy delikatne tony Yumebanshi nęcą słuchacza. Słaba na początku melodia, zmienia się delikatnie i powoli wraz z dodaniem gitarowej partii. Następnie dołącza perkusja, a melodia zmienia się, zmierzając do końca utworu. Głos Nody przechodzi w falset po tym, jak tonacja kompozycji zostaje zmieniona i kilkakrotnie powtarza się refren. Najbardziej zapierającym dech w piersiach elementem utworu jest około pięćdziesięciosekundowy fragment, w którym wokalista śpiewa “ooh, ooh, ohh”. Akompaniuje mu jedna gitara do momentu pełnego uderzenia połączonych instrumentów smyczkowych, gitar i basu, które zlewają się z jego śpiewem.

Końcowy numer, Bagubai, jest nieznacznie dłuższy niż pozostałe. Jest to ten rodzaj piosenki, która powinna być grana po tym, jak słońce wyjdzie zza chmur po groźnej burzy. Słyszalne w tle skrzypce właśnie to przedstawiają. Delikatne i pieszczotliwe Bagubai zawiera również ukryty utwór Yonaki, który wślizguje się do kompozycji około 6:40 minuty i trwa aż do jej końca. Yonaki uwydatnia przyjazną i zabawną stronę osobowości każdego członka zespołu, przedstawiając jak pokrzykują, śmieją się oraz hałasują w tle. Atmosfera tego krótkiego utworu jest zabawna, fascynująca i wesoła, pokazując czystą radość, jaką można czerpać z muzyki.

Od wydania Okazu no Gohan w 2006 roku, RADWIMPS wydało również kilka singli. Ostatnie z nich to Manifesto i Keitai Denwa, które ukazały się tego samego dnia w czerwcu 2010 roku. Każdy z nich zawiera po dwie różne piosenki, które przypadną fanom do gustu.