Wypadki lotnicze i inne historie.
Kiedy ośmioosobowa grupa popowa AAA przypuściła atak na Zepp Tokyo w czerwcu 2006 roku, nikt nie wiedział, co ma do zaoferowania. DVD z tego występu, wypuszczone we wrześniu tego samego roku, oddaje dość dobrze, co się tam działo.
Pierwsze pół godziny można łatwo streścić, ponieważ składa się na nie mieszanka gry aktorskiej i muzyki. Historia kryjąca się za przedstawieniem jest następująca: w czasie swojej podróży do Tokio samolot, którym leciało AAA, rozbił się na wyspie. Potem przedstawiane są sceny rodzącego się romansu, desperacka próba wysłania butelki z wiadomością przez ocean i sposoby, na jakie rozbitkowie bronią się przed rozmaitymi stworzeniami. W końcu zostają uratowani przez helikopter i docierają do Zepp Tokyo, gdzie oczekują ich Missile innovation z gitarzystą Do As Infinity, Ryo Owatarim.
San koncert można podzielić na cztery części: trzy główne tematy i encore. Pierwszą z nich rozpoczyna BLOOD on FIRE, która tworzy podstawy do żywego show z migającymi, zielonymi laserami. Nawet bez udziału żadnych efektów, jak w następnym VIRGIN F, w wykonaniu tym pozostaje pewna podstawowa dynamika. Kolejne dwa kawałki ustalają bardziej pojednawczy ton, ale to nie znaczy, że są nudne. Po ostatnich taktach Shalala Kibou no uta trzy dziewczęta wymykają się ze sceny, pozostawiając chłopców samych.
Młodzi mężczyźni grali na zwłokę, żeby dziewczyny zdążyły zmienić stroje przed następną częścią koncertu. Naoya z dumą ogłosił wydanie nowego podwójnego singla, po czym w sali rozbrzmiała niecodzienna melodia świeżego rockowego kawałka zespołu. Dziewczyny, ubrane w kolorowe kimona i trzymając parasolki, przejęły scenę, wykonując Kimono Jet Girl. Cały spektakl wydawał się tak surrealistyczny i dziwny, że imitujący robota taniec dziewczyn był tylko czubkiem góry lodowej. Kojącą równowagę przywrócił występ chłopaków wykonujących Soul Edge Boys. Mniej więcej trzy-czwarte ich występu pokazane zostało w czerni i bieli, co dodało piosence nostalgicznego akcentu. W końcu cała grupa spotkała się na scenie, ponownie wykonując składankę złożoną z najukochańszych tematów utworów dance. W jej ostatniej części, zaraz pod koniec CRAZY GONNA CRAZY, AAA opuściło scenę, a rolę zabawienia zebranej w Zepp Tokyo publiczności przejęli gitarzysta Ryo i basista Yoshiyasu Hayashi.
Potem mrok spowił całą scenę. Błyszczący punkcik przebił się przez ciemności i wylądował na gigantycznym gongu, przy którym czekała osoba ukrywająca się za trzymanym w dłoni wachlarzem. Następnie Chiaki odsłoniła twarz, uderzyła w gong i przedstawienie ruszyło dalej z imponującą, sportową choreografią do DRAGON FIRE. Ośmiu artystów zrzuciło stroje, podgrzewając atmosferę i kontynuowało występ piosenkami Taiyou i HAllelujah, podczas których Shuta próbował ponieść na barana Mitsuhiro. Po kilku podziękowaniach ośmiu artystów zasalutowało swoim fanom, aby dosłownie kilka minut później powrócić na scenę na encore.
Szczęśliwi i odprężeni, zaczęli bis od Welcome to This World, po którym nastąpiło wzruszające Bokura no te. Wszyscy członkowie formacji trzymali się za ręce, a Misako płakała. Ponieważ nie byli w stanie pożegnać się tak łatwo, zebrani fani mogli nacieszyć się kolejnym, poszerzonym i wylewnym wykonaniem: Hurricane Lily, Boston Mary. Niestety po tej piosence następuje szybkie wygaszenie obrazu.
Do limitowanej edycji dołączona jest ładna książeczka i bonusowe DVD zatytułowane Multi Angle 8 Shot Disc. Można wybrać pomiędzy Kirei no sora, Hallelujah oraz Hurricane Lily, Boston Mary i obejrzeć występy raz jeszcze z punktu widzenia wybranego członka AAA, albo też dowolnie je zmieniać bez żadnej przerwy w obrazie.
Choć scena została skromnie wyposażona, dźwięk był niesamowity, zwłaszcza podczas części aktorskiej: bzyczące owady i dźwięk obracających się śmigieł helikoptera były doskonałe i pomogły w stworzeniu niezwykle naturalnego przedstawienia. DVD zawiera nie tylko bardzo miłe chwile, ale też zabawne, ekscytujące czy nawet lekko kiczowate fragmenty. Koniec końców jest to show, którego nie można przegapić!
