Akiko Yoshida przyszła na świat 22 lipca 1976 roku. Muzyka towarzyszyła jej od najmłodszych lat. Już jako trzylatka rozpoczęła naukę gry na skrzypcach. W jej rodzinnym domu znajdowało się również pianino, na którym dziewczynka nauczyła się sama grać. Jako dziesięciolatka wyjechała do letniej szkoły muzycznej w USA. To samo doświadczenie powtórzyła mając lat 14. Nie widząc dla siebie innej przyszłości, prócz tej związanej ściśle z muzyką, nadal szlifowała swój wokal - najpierw w liceum, potem na uniwersytecie Toho Gakuen (prestiżowej uczelni, na której studiował między innymi uznany również poza granicami swego kraju dyrygent, Seiji Ozawa).
W 1998 roku rozpoczęła solową karierę pod skrzydłami PONY CANYON, przybierając pseudonim artystyczny KOKIA (powstały z przemieszania sylab, z których składa się jej prawdziwe imię). Pierwszy singiel Akiko zatytułowany Aishiteiru kara/Sou został wydany 29 kwietnia, za jego produkcję zaś odpowiadał Toshifumi Hinata (użytkownicy PlayStation mieli okazję usłyszeć o artystce dwa tygodnie wcześniej za sprawą wykonywanego prze nią openingu do gry "Tail Concerto"). Jeszcze w tym samym roku KOKIA podjęła współpracę ze słynną kompozytorką Yoko Kanno. Owocem współpracy obu pań był napisany przez Kanno utwór Ai no rinkaku, który został użyty jako opening do anime "Brain Powered". Wydany 21 maja singiel znalazł się również na ścieżce dźwiękowej do „Brain Powered”, która trafiła na półki sklepowe w grudniu. 18 listopada KOKIA wydała kolejny singiel, noszący tytuł Tears in Love.
Ku zaskoczeniu fanów piosenka nie znalazła się na jej pierwszym albumie studyjnym songbird. Przed premierą krążka, która miała miejsce w lipcu 1999 roku, światło dzienne ujrzał singiel Arigato…. Za produkcję ponownie odpowiadał Toshifumi Hinata, natomiast wspomniany utwór został skomponowany przez samą KOKIĘ. Wydawnictwo odniosło duży sukces w Hongkongu, czego efektem był cover nagrany przez znaną chińską piosenkarkę/aktorkę, Sammi Cheng. Do sukcesu na terenie Chin przyczynił się również pochodzący z albumu songbird utwór zatytułowany Watashi wa utau kotori desu, który został wykorzystany w reklamie promującej linię kosmetyków.
W okresie od września 1999 aż do końca 2000 roku wielu kompozytorów zapraszało artystkę do gościnnych występów w różnych projektach. W ten właśnie sposób KOKIA stała się częścią powołanego do życia przez Ryuichiego Kawamurę projektu RK Standard. Artystka zaśpiewała w pięciu utworach, które znalazły się później na wydanym 16 grudnia albumie zatytułowanym Kanata made. Wszystkie utwory wykorzystane na potrzeby wydawnictwa napisał sam Kawamura. Premierę Kanata made poprzedziło wydanie czterech singli. KOKIA użyczyła swego talentu przy okazji powstawania dwóch z nich – goes on forever oraz melody.
KOKIA opuściła PONY CANYON w 2001 roku, po czym podpisała kontrakt z wytwórnią VICTOR ENTERTAINMENT. Następnie wystąpiła charytatywnie w Hongkongu na rzecz kampanii antynarkotykowej. Artystka powróciła również do komponowania. Owocami jej pracy były trzy single: tomoni, Say Hi!! oraz Tenshi.W sylwestra wystąpiła na Tajwanie u boku takich wykonawców, jak Jacky Cheung podczas wielkiej imprezy organizowanej przez MTV Asia.
Dwudziestego trzeciego stycznia 2002 roku ukazał się jej drugi album, zatytułowany trip trip. Niektórzy po dziś dzień uważają krążek za najlepsze wydawnictwo w dorobku artystki. Na trip trip znalazły się utwory pochodzące zarówno z wydanych w 2001 roku trzech singli, jak i wydanego dokładnie w tym samym dniu co album maxi singla, noszącego tytuł Ningen tte sonna monone. Podczas nagrywania wspomnianego wydawnictwa artystka po raz pierwszy w swej karierze zmierzyła się z coverem. Na krążku znalazł się pochodzący z repertuaru Mike’a Oldfielda utwór MOONLIGHT SHADOW. Jeszcze w tym samym roku twórczość KOKII zyskała światowy rozgłos za sprawą piosenki a gift. Utwór został wykorzystany w charakterze tła muzycznego na potrzeby emitowanej jedynie na terenie Europy reklamy modelu Subaru Outback. Tymczasem w Chinach wykorzystano inną perełkę z dorobku KOKII. Napisana przez artystkę kompozycja została użyta na potrzeby kampanii przeprowadzonej przez firmę Suntory. Ten rzadko spotykany utwór został również dołączony do chińskiej wersji albumu trip trip.
Szesnaście miesięcy później światło dzienne ujrzał singiel zatytułowany Kawaranaikoto ~since 1976~. 4 miesiące po jego premierze ukazał się krążek The power of Smile/Remember the Kiss. Wydany 12 listopada album Remember me ugruntował wiodącą pozycję KOKII na japońskiej scenie muzycznej.
KOKIA powróciła z kolejnym materiałem w marcu 2004 roku. Artystka nagrała na potrzeby ścieżki dźwiękowej do filmu "The Hotel Venus" (na której znalazły się kompozycje artystów takich jak LOVE PSYCHEDELICO) cover utworu DESPERADO, pochodzącego z repertuaru Eagles. KOKIA zapowiedziała również wydanie nowego maxi singla, so much love for you. Fani nie musieli czekać długo na kolejną miłą niespodziankę. Piosenkarkę spotkał zaszczyt wykonania oficjalnego utworu japońskiej reprezentacji na igrzyskach olimpijskich – Yume ga chikara. Singiel nie spotkał się jednak z równie gorącą aprobatą, jaką mogły poszczycić się jej poprzednie dokonania. Niepokój niepewnych o dalszy los swej ulubienicy fanów został szybko rozwiany za sprawą jej kolejnego wydawnictwa, dandelion. Maxi singiel pojawił się na półkach sklepowych w lutym 2005.
Pierwszego stycznia 2006 roku światło dzienne ujrzał maxi singiel zatytułowany Ai no melody/Chowa oto~with reflection~. Tytułowe utwory znalazły się na ścieżce dźwiękowej do filmu "Gin-iro no kami no agito". 2006 rok okazał się szczęśliwym dla francuskich fanów artystki, ponieważ KOKIA postanowiła zagrać swój pierwszy europejski koncert właśnie w ich ojczyźnie. 21 stycznia, akompaniując sobie na fortepianie, Akiko zaśpiewała zarówno dla fanów, jak i nowych słuchaczy zainteresowanych koncertem. Kilka dni później zagrała krótki, acz zapadający w pamięć koncert w MIDEM (Cannes). W tym samym czasie krążek pearl pojawił się na francuskich oraz hiszpańskich półkach sklepowych, stając się tym samym pierwszym albumem w dorobku artystki sprzedawanym poza granicami Japonii.
Kilka miesięcy później KOKIA ogłosiła swą decyzję dotyczącą odejścia z macierzystej wytwórni na rzecz stworzenia własnej - anco&co. Ten zdecydowany ruch pozwolił piosenkarce na większą swobodę artystyczną, jak również umożliwił dystrybucję albumu aigakikoeru na terenie Francji za pośrednictwem Wasabi Records. Jednocześnie jednak nie pojawiły się żadne informacje dotyczące ewentualnego wydania krążka na terenie Japonii.
Podczas występu w l'Espace Saint-Martin KOKIA poinformowała fanów o tym, iż planuje powrót do Francji, tym razem w towarzystwie muzyków. Artystka dotrzymała słowa. Wystąpiła w Bataclan, najbardziej znanej paryskiej sali koncertowej, 20 stycznia 2007 roku. Za sprawą tego wydarzenia popularność artystki na terenie Francji jeszcze bardziej wzrosła. Udało się jej również zbliżyć do francuskich fanów. W dniu poprzedzającym show piosenkarka spotkała się z nimi na terenie paryskiego FNAC, gdzie udzieliła wywiadu, zagrała mini-recital oraz rozdawała autografy.
Japońscy fani artystki musieli czekać jeszcze kolejne dwa miesiące na wydanie aigakikoeru. Album ukazał się w Kraju Kwitnącej Wiśni 23 maja. W ramach podziękowania za okazaną cierpliwość do wydawnictwa dołączony został dodatkowy utwór zatytułowany Inochi no hikari.
5 maja członkowie japońskiego fanklubu artystki mieli okazję zakupić jej koncertowe DVD 2007 - les couleurs de Paris~. Niestety europejskim fanom, m.in. osobom, które bawiły się na rejestrowanym koncercie, nie było dane zapoznać się z materiałem, ponieważ opcja importu wspomnianego wydawnictwa z Japonii nie została udostępniona.
16 lipca 2007 roku miasto Kashiwazaki (Prefektura Niigata) nawiedziło wielkie trzęsienie ziemi. Poruszona losem ofiar KOKIA napisała piosenkę, która miała na celu przywrócić nadzieję, jak również dodać otuchy ocalałym. Kompozycja zatytułowana Watashi ni dekiru koto została wykonana na żywo dla mieszkańców miasta, ponadto puszczano ją w lokalnych rozgłośniach. Później ukazała się w formie singla o bardzo ograniczonym nakładzie.
Na początku września agencja Paris Visual Pod (organizatorzy kilku paryskich występów piosenkarki) ogłosiła, iż Europejczycy będą mieli możliwość zakupu koncertowego DVD za pośrednictwem ich oficjalnej strony. 21 listopada KOKIA wydała nowy maxi singiel Follow the nightingale. Tytułowy utwór został wykorzystany w charakterze openingu do gry ze stajni Namco, "Tales of Innocence". Drugi kawałek, say goodbye & good day, natomiast posłużył za ending w tejże produkcji.
Pierwsza połowa 2008 roku była dla KOKII bardzo pracowitym okresem. Artystka wydała w styczniu nowy maxi singiel, pod koniec lutego zaś album THE VOICE. Następnie ukazała się francuska edycja wspomnianego krążka. Piosenkarka wystąpiła również trzykrotnie w Europie – dwa razy w Paryżu oraz raz w Brukseli.
Szesnastego kwietnia KOKIA wystąpiła w Japonii. Koncert został zorganizowany z okazji jubileuszu dziesięciolecia jej działalności artystycznej.
