Zespół powstał w roku 1987 pod nazwą G-Kill. Założyli go gitarzysta Ken oraz basista Seiichi, a w następnym roku przyłączyli się do nich perkusista Masami oraz wokalista Tusk. Pod nazwą zmienioną na Zi:Kill 20 kwietnia w Meguro Rockmaykan grupa dała swój pierwszy koncert, a kolejne grała w innych punktach Tokio i okolic. Muzycy w tamtym okresie prezentowali mieszankę thrash metalu i punka, a we wrześniu i w listopadzie wydali dwa koncertowe widea, których nakład został ograniczony do pięćdziesięciu sztuk.
Na początku roku 1989 na rynek trafił pierwszy album zespołu w nakładzie 5000 egzemplarzy. W ramach promocji płyty muzycy wyruszyli w trasę, która potrwała kilka miesięcy. Po koncercie, który odbył się 3 maja w Meguro Live Station, Masami opuścił zespół. Ponieważ w trasie CHANCE OF KING TOUR potrzebny był perkusista, został zwerbowany do współpracy yukihiro (ex-Guerilla). Rok zakończył się dla Zi:Kill naprawdę szczęśliwie, ponieważ podpisał kontrakt z Extasy Records, wytwórni należącej do YOSHIKIego z X JAPAN.
1 marca kolejnego roku ukazał się drugi album, Close Dance. Po premierze zespół po raz kolejny wyruszył w trasę promocyjną, która musiała zostać podzielona na dwie części ze względu na wielką liczbę koncertów. Po ostatnim występie, który odbył się 10 października w Shibuya Kokaido z udziałem 2000 fanów, Zi:Kill podpisał kontrakt z Toshiba EMI, która otworzyła dla nich osobną wytwórnię, Planet Ground. Przed przystąpieniem do pracy nad nowym materiałem muzycy wyruszyli w minitrasę, w ramach której wystąpili także w Londynie. 28 grudnia podczas koncertu w Kawasaki Club Citta yukihiro opuścił skład zespołu.
Pierwszy album major Zi:Kill, Desert Town, ukazał się w marcu 1991. Jak zwykle był on promowany trasą, w trakcie której na perkusji grał tym razem Tetsu (ex-Saver Tiger, D'ERLANGER). Rok ten był dla zespołu niezwykle udany: współpracował w tym okresie z Kamaitachi, a 1 sierpnia zagrał koncert na arenie Nippon Budokan. Niestety, w tym samym czasie Tusk wylądował w szpitalu z ostrą anginą, a ponieważ jego powrót do zdrowia trwał dość długo, grupa musiała odwołać zaplanowane listopadowe koncerty.
24 września 1991 Tetsu ogłosił swoje odejście z zespołu; mimo to trzy dni później ukazał się singiel HERO. Po powrocie Tuska do zdrowia, pod koniec października zespół wziął udział w Extasy Summit. Podczas tego koncertu po raz pierwszy wystąpił z nim nowy perkusista - Eby (ex-Magnets). W kolejnym roku ukazały się dwa albumu z najlepszymi przebojami: Tomorrow... wydany przez Extasy Records oraz Disgrace - the best of Zi:kill wydany przez Toshiba EMI. Tymczasem Zi:Kill opuścił EMI i przyłączył się w do King Records. W październiku 1992 po raz kolejny wzięli udział w Extasy Summit, którego program został poszerzony o dodatkowy koncert w Osace ze względu na popularność X JAPAN.
Następne kilkanaście miesięcy wypełniały liczne koncerty i wydawnictwa. We wrześniu 1993 roku Tusk nagrał podczas sesji dla magazyny "SHOXX" specjalne wideo z hide z X JAPAN, które ukazało się pod koniec miesiąca pod nazwą SETH and HOLTH. Niestety, w roku 1994 Zi:Kill postanowił zakończyć działalność. Jedną z przyczyn był fakt, iż Ken postanowił rozpocząć karierę solową. 7 marca czterej członkowie rozstali się, aby podążyć własnymi drogami. Wydarzeniu temu towarzyszyło wiele wydawnictw, głównie koncertowych kaset wideo. Rok później ukazały się także dwa boksy z najlepszymi przebojami.
Po rozpadzie zespołu wszyscy jego członkowie zrobili sobie przerwę od muzyki, ale w końcu wszyscy poza Eby'm wrócili na scenę. Tusk występował na początku w Amnesii i The Slut Blanks, po czym przyłączył się wraz z Seiichim i byłym perkusistą Tetsu do grupy CRAZE. Pomiędzy odejściem z Zi:Kill a założeniem CRAZE, Tetsu grał przez pewien czas w grupie BODY, która odniosła pewien sukces. CRAZE rozpadło się w 2006 roku, kiedy Tusk ogłosił swoje odejście.
yukihiro, kolejny były perkusista, miał także dość udaną karierę. Na początku grał w mało znanym OPTIC NERVE, potem w bardziej znanym DIE IN CRIES. W 1998 roku przyłączył się do L'Arc~en~Ciel, w składzie którego znajduje się do dnia dzisiejszego. Ken przyłączył się do Crybaby, który rozpadł się pod koniec roku 1999.
