W kwietniu 1997 roku, Mako (wokal, ex-Merry-go-round), Reo (gitarzysta, ex-Lustair), Yukino (gitarzysta) oraz Ritsu (razem z Yukino wcześniej grał w Risk) postanowili założyć zespół. Pochodzący z Nagoyi muzycy wybrali niemieckie słowo "kein" ("żaden") na nazwę dla swojego świeżego projektu. Ponieważ wciąż nie posiadali perkusisty musieli odłożyć występy publiczne na niedaleką przyszłość, koncentrując się w tym czasie na doszlifowywaniu swego brzmienia. Listopad tego samego roku przyniósł im jednak rozwiązanie w postaci Hibikiego (ex-Orphee), który zajął brakującą pozycję.
Debiutancki występ kein odbył się dopiero po 5 miesiącach: miał on miejsce 18 marca w Nagoya Music FARM. Wraz z końcem jesieni muzycy nagrali pierwszą taśmę demo, która oficjalnie ukazała się 1 listopada i sprzedawana była podczas kolejnych koncertów. Wydawnictwo zostało wyprzedane w kilka tygodni. Nie można powiedzieć, że stało się tak z powodu popularności zespołu w tamtym czasie, ponieważ zostało wyprodukowanych jedynie 500 kopii. Obecnie jest ona rzadkim rarytasem, na który kolekcjonerzy są zdolni wydać niemałe pieniądze. Niedługo po tych wydarzeniach Ritsu opuścił kein, a rolę basisty przejął Yukino.
W styczniu 1999 roku Ruka, który wówczas grał w Lamiel, dołączył do grupy jako supportujący basista. Miesiąc później stał się oficjalnym muzykiem zespołu, zastępując Yukino. Wraz z końcem marca pod (najprawdopodobniej) własną wytwórnią Kirche (niem.: "kościół") wydali drugą taśmę demo. Nazwa wytwórni została zaproponowana przez Mako, którego teksty często poruszają tematykę religijną. Po tym wydarzeniu kein udał się na trasę po Japonii, zdobywając w ten sposób nowe rzesze fanów. W lecie Ruka zdecydował się opuścić zespół. We wrześniu Yukino ponownie objął pozycję basisty, a zespół w czteroosobowym składzie rozpoczął krótką trasę po Nagoyi.
Rok 2000 przyniósł kolejną zmianę składu: aie opuścił Lamiel i dołączył do kein. Warto wspomnieć, że dwóch członków kein znało go już wcześniej: Hibiki grał z nim w zespołach LAPSE i Another you, a w tym ostatnim grał także Yukino. Wkrótce potem ruszył ich fanklub Ruckseite (niem.: "tylna strona", "tył", np. tył budynku lub książki). Niedługo po tym ich pierwsza płyta CD ujrzała światło dzienne. Krążek zatytułowany Mourou no jitsu był dostępny w sprzedaży od 21 stycznia, a liczba jego kopii wyniosła 5000. Ta całkiem spora liczba dostępnych egzemplarzy pozwoliła na to, by nabyć ją mogli fani z całej Japonii. Pod koniec stycznia zagrali swój trzeci koncert oneman, a tuż potem w Shinjuku LOFT odbył się twoman z JILS.
Po krótkiej przerwie, w marcu kein rozpoczął dużą trasę koncertową. Podczas jej trwania wydali drugi singiel, pt. kranke, który dostępny był wyłącznie podczas ich trzech występów. W tym też czasie w zespole doszło do pierwszych poróżnień. Gdy Reo ogłosił swoje odejście, reszta muzyków, po ponad trzech latach wspólnego grania postanowiła się rozejść. Nagoya Bottom Line to miejsce ich ostatniego występu. Również tam członkowie fanklubu mieli możliwość kupić kasetę wideo hajimari, która zawiera zarejestrowane występy na żywo.
Już w następnym roku Mako, Yukino i aie założyli deadman. W 2002 roku Reo założył GULLET. Niedługo potem Yukino odszedł z deadmana i dołączył do GULLET, a Hibiki stał się ich supportem, ponieważ wówczas był również członkiem Blast. Po tym, jak oba z jego zespołów zakończyły działalność, Hibiki założył Rick, w tym czasie Reo stworzył lynch., gdzie Yukino grał jako support. Dwóch byłych basistów kein nigdy więcej nie pojawiło się na japońskiej scenie muzycznej. Na początku 2007 roku aie, Yukino i Hibiki ponownie weszli w skład jednego zespołu - wraz z byłym wokalistą kagerou, Daisuke, założyli the studs.
