Dragon Ash stworzyli jeszcze w czasach liceum Furuya Keni (aka Kj, gitara i wokal) oraz Makoto Sakurai (perkusja). Po rozejrzeniu się w towarzystwie, do wspólnego grania zaprosili także swojego znajomego basistę, Ikuzo Baba (aka IKÜZÖNE) - 29 latka, który miał już pewne doświadczenie w muzycznym biznesie.
W połowie 1996 roku Dragon Ash zaczął występować na żywo i i zdobywać coraz większą popularność. W 1997 roku podpisali kontrakt z Victor Entertainment i niedługo potem do grupy przyłączył się DJ BOTS (kolejny kolega z liceum), który miał spory wpływ na zmianę stylu ich muzyki. Będący na początku punkrockowym zespołem, Dragon Ash poszerzył swoje horyzonty i zaczął grać muzykę określaną mianem 'mixture-kei' (tak w Japonii mówi się na mieszankę punka i hip hopu).
Ich pierwsze EP, Mustang, sprzedało się całkiem nieźle, ale jego popularność ograniczyła się do niezależnej sceny alternatywnej. Wielkimi hitami natomiast stały się album Buzz Songs (1998) oraz single I love Hip Hop i Grateful Days (maj 1999). Te trzy wydawnictwa pomogły im w zdobyciu popularności w całym kraju.
W 1999 roku ukazał się album Viva LA Revolution, który okazał się największym do tej pory sukcesem; dzięki niemu ich muzykę usłyszeć można było praktycznie wszędzie. Album ten był jednym z tych wydawnictw, które trafiły na idealny grunt w odpowiedniej porze - z ich muzyką identyfikować się mogli zarówno fani rocka jak i hop hopu. Wydany w 2001 roku Lily of Da Valley był niemalże tak samo wielkim sukcesem.
Mniej więcej w tym samym czasie, ich styl zmienił się jeszcze bardziej. Ich brzmienie stało się nieco ostrzejsze (w dużej mierze za sprawą Atari Teenage Riot), dzięki czemu zyskali wielu nowych fanów, ale jednocześnie stracili tych, którzy woleli ich bardziej 'popowe' oblicze.
Przez następne miesiące o zespole nieco przycichło. Furuya zajął się produkowaniem innych zespołów, pracował m.in. z BOTS oraz projektem Steady & Co. Fani zaczęłi zastanawiać się nad przyszłością zespołu, ale w 2003 roku Dragon Ash zaskoczył ich nie tylko nowym albumem (Harvest, po którym wydali także album z remiksami Harvest) ale także nowymi członkami: gitarzystą Hirokim oraz dwoma tancerzami, DRI-V oraz ATSUSHI. Niestety, przez owych tancerzy zespół zaczął być krytykowany, a wielu ludzi zaczęło myśleć, że przez to nie można traktować tego zespołu poważnie.
Ich szósty i ostatni jak na razie album, Rio de Emoción, który ukazał się we wrześniu 2005, zaprezentował sobą kolejną odmianę stylu. Piosenki takie jak Los Lobos czy Palmas Rock jak i towarzyszące im klipy miały w sobie, jak można się łatwo domyślić, wpływy latynoamerykańskie. W piosenkach słyszać hiszpańskie gitary, szybki rap oraz teksty zarówno po angielsku jak i hiszpańsku. Styl ten odbiega znacznie od tego, co grali na początku swej kariery, ale na pewno nie w negatywny sposób.
Od 10 lat członkowie Dragon Ash robią swoje i z każdym kolejnym krokiem stają się coraz bardziej dojrzali. Nawet po upływie dekady, zespół jest nadal bardzo popularny w Japonii i na pewno w ciągu następnych 10 lat zaskoczy nas jeszcze nie raz.
