Grający electro duet Doukoku odpowiedział na kilka pytań JaME tuż przed wyjazdem na pierwszą trasę koncertową po Europie.
Tuż przed udaniem się na samolot do Europy, lecący na pierwszą trasę koncertową po tym kontynencie bracia Ryusuke i Fumiya z electro rockowego Doukoku znaleźli chwilę, by odpowiedzieć na kilka pytań JaME.
Założyliście Doukoku w 2007 roku. W jaki sposób zespół zmienił się od tamtego czasu? Czy w ostatnich latach zaszły jakieś wyraźne zmiany w waszym stylu czy muzyce?
Doukoku: Od momentu, gdy zaczęliśmy grać w zespole, nasze zmysły i umiejętności techniczne bardzo się rozwinęły. W porównaniu do początków, jakość naszych piosenek także się poprawiła. I teraz nasza muzyka to nie tylko rock, ale dodajemy też trochę elementów popowych.
Niedawno, w marcu, ukazał się wasz pierwszy pełny album, Doukoku Sekai. Powiedzcie nam o nim coś więcej!
Ryusuke: Kiedy go słucham, mam wrażenie, że ten album umożliwi zrozumienie Doukoku. Myślę także, że ludzie, którzy będą go słuchać, się nie znudzą, ponieważ jest to mieszanina intensywnych rockowych i popowych kawałków.
Fumiya: Zgadzam się. Także uważam, że jest to album ważny dla osób, które pasjonują się muzyką. Spodoba się także ludziom, którzy już słyszeli o Doukoku.
Który utwór na płycie jest waszym ulubionym, a który polecilibyście osobom dopiero odkrywającym Doukoku?
Doukoku: Trudno wybrać, ale jeśli musimy, to byłyby to Jinkou shoujo i Ai no sukima. Fumiya jest autorem tekstu i kompozytorem Jinkou shoujo, a słowa, jak i muzykę do Ai no sukima napisał Ryusuke. To była dobra zabawa i chcieliśmy stworzyć coś, co pokaże, że jesteśmy braćmi o zupełnie odmiennych stylach.
Kiedy piszecie piosenki, czy tekst jest bardziej oparty na faktach, czy bardziej na fikcji?
Doukoku: Słowa oparte są zarówno na faktach, jak i na fikcji. Niektóre powstają pod wpływem anime i powieści.
Czy są jacyś artyści czy zespoły, które podziwiacie?
Ryusuke: Do rozpoczęcia kariery muzycznej zainspirowali mnie GACKT i BUCK-TICK.
Fumiya: Na mnie wpływ mają różne rodzaje techno i muzyki metalowej.
Ryusuke: Ostatnio ma na niego wpływ RAMMSTEIN. (śmiech)
Za parę dni będziecie po raz pierwszy w Europie! Czy możecie w to uwierzyć? Na co szczególnie czekacie?
Ryusuke: To pierwszy raz, gdy Doukoku jedzie do Europy. Ponieważ lubię piłkę nożną, zawsze oglądam europejskie mecze w telewizji. (śmiech) Nie możemy się doczekać spotkania z Niemcami I Austriakami. Oczywiście, jest to także pierwszy raz, gdy Doukoku zagra koncerty za granicą. Nie chcę być zdenerwowany, ale prawdopodobnie będę. (śmiech)
Odwiedzicie teraz Niemcy i Austrię: co wiecie na temat kultury tych krajów i tamtejszych fanów?
Ryusuke: Wiem, że japońskie rockowe zespoły są popularne oraz że sporo japońskich piłkarzy gra w Niemczech. (śmiech) Chcę jeść i pić wyborne mięso i piwo. Będziemy się dobrze bawić, ale nie będziemy pić zbyt dużo. (śmiech)
Fumiya: Jeżeli chodzi o fanów, słyszeliśmy, że są bardzo entuzjastyczni. Jesteśmy pod wrażeniem, że ludzie akceptują artystów, takich jak my, przyjeżdżających z Japonii.
Czy możecie opisać brata w jednym krótkim zdaniu?
Doukoku: "Brat jak przyjaciel".
Ryusuke, wspomniałeś na Twitterze, że jesteś fanem mangi i anime. Jeżeli mógłbyś napisać utwór do jakiejkolwiek serii, jaką byś wybrał? Jaka byłaby to piosenka?
Ryusuke: Tak, lubię mangę i anime. Moimi ulubionymi są te poważne. Czasami bawię się też w cosplay: zrobiłem Gakupo (vocaloid), a ostatnio Jinguji Ren z "Uta no prince sama". Jeżeli Doukoku miałoby napisać piosenkę do anime, myślę, że nasza muzyka pasowałaby do anime takich jak "Black Butler" czy "Tokyo Ghoul". Myślę, że byłaby to rockowa piosenka o bolesnym wydźwięku.
Fumiya, jak wygląda według ciebie idealny dzień?
Fumiya: Picie kawy przy ulubionej muzyce.
Co chcielibyście teraz osiągnąć z zespołem?
Doukoku: Europejska trasa Doukoku jest początkiem czegoś dużego. Kiedy się zakończy, może zagramy więcej koncertów w wielu innych krajach.
Dziękujemy bardzo za wywiad! Przekażcie proszę wiadomość czytelnikom JaME!
Doukoku: Dziękujemy za przeczytanie wywiadu. Wspierajcie Doukoku dalej w przyszłości!
JaME chciałoby podziękować Doukoku i Jessice za umożliwienie przeprowadzenia tego wywiadu.
