WagakkiBand - Yasou emaki

Koncepcja zmieszania tradycyjnych japońskich instrumentów z zachodnią muzyką rockową nie zaczęła się wraz z WagakkiBand. Od 2000 roku muzycy tacy jak: shamisen duo Yoshida Brothers, metalowy zespół HeavensDust czy koto trio Rin łączą japońskie instrumenty ze współczesnymi muzycznymi stylami. Jednak, żaden z zespołów nie wzbudził takiego zainteresowania jak WagakkiBand.

Grupa została utworzona w 2013 roku i zasłynęła z coverów popularnych piosenek VOCALOIDów wrzucając je na portal Nico Nico Douga, gdzie w ciągu dwóch lat ośmioosobowy zespół stał się czymś na podobieństwo międzynarodowego fenomenu. Po ukazaniu się albumu zawierającego covery piosenek VOCALOID w kwietniu 2014 roku. W sierpniu tego samego roku oktet wydał swój pierwszy oryginalny materiał DVD single Hanabi. Ich drugi album, Yasou emaki ukazał się drugiego września tego roku i zawiera trzynaście własnych utworów.

Jeśli którykolwiek z fanów martwił się, że przejście na oryginalny materiał oznaczałoby drastyczną zmianę brzmienia WagakkiBand to pierwszy utwór Ikusa powinien rozwiać ten strach. Wydany wcześniej jako część singla DVD w lutym, ta piosenka napełnia z taką samą szaleńczą energią jaka jest w większości piosenek VOCALOIDów. Co więcej, kompozycje basisty Asy tworzą znakomitą harmonię między nowoczesnymi oraz tradycyjnymi elementami, dzięki którym wersje piosenek Tengaku i Senbonzakura ciężko zapomnieć.



Utwór Ikusa nie jest tylko szybką piosenką, w której zespół odnajduje delikatną harmonię. Hashi tsuki yo Machiyi, Hanabi Yuko oraz Hanafurumai Kiyoshiego również odniosły w tym sukces. HAGANE skomponowane przez perkusistę wadaiko Kuronę prezentuje się nieco gorzej. Piosenka na początku zapowiada się obiecująco wraz z pojawiającymi się dźwiękami koto, które dają podkład pod nastrojową melodię zdominowaną przez shakuhachi Daisukego. Jednak, podczas refrenu, piosenka zupełnie się zmienia, przeobrażając się w standardowy rock. Nie jest to zagwozdka - gitarowe solo Michiyi nas upewnia – jednak, ciągle czuje się niedosyt. Piosenka miała potencjał żeby być inna w porównaniu do reszty.



Prawdopodobnie, największą zauważalną różnicą miedzy VOCALO Zanmai a Yasou emaki jest większe zróżnicowanie oferowanego dźwięku. Kiedy poprzednia jest w pełni rockowa z okolicznościowymi balladami, to późniejsza posiada kilka piosenek o lżejszym uczuciu. Utwór Akatsuki no ito dostarcza to, co HAGANE obiecywało: piosenkę stworzoną na tradycyjnym planie, a nie wzorującej się na konwencjonalnej strukturze zwrotka-refren-zwrotka. Utwór nabiera formy rockowego recitalu “shigi” w którym wokalistka Yuko pokazuje swój kunszt wokalny. Wszystko w Akatsuki no ito jest dobre, jednak ze względu na jego długość ma się wrażenie, że jest niedokończony. Z kolei crescendo, które zdaje się nasilać ostatecznie się nie pojawia.



Yasou emaki oferuje również inne lżejsze utwory jak kapryśny Perfect Blue Asy, którego najmocniejszym punktem jest Nakigawa Beni grająca na shamisenie oraz pół-akustyczne ballady Furin no utautai i Kyosyu no sora. Druga ballada jest skomponowana i zaśpiewana przez gitarzystę Machiyę. Poza porozrzucanymi solówkami Michiyi jego wokal również wyróżnia się na albumie. W większości utworów jest przedłużeniem sekcji rytmicznej. Michiya prezentuje się lepiej niż Kurona, którego odgłosy taiko są często zagłuszane przez perkusistę Wasabiego.



Zatwardziali fani VOCALOIDów nie powinni czuć się opuszczeni w Yasou emaki. Sięgając do swoich korzeni oraz za sprawą światowej popularności piosenek, Senbonzakura również jest załączona do albumu, jako przedostatni utwór. Więcej, wszystkie wydania pierwszej edycji CD zawierają jako utwór bonusowy nowy cover Chikyu saigo no kokuhaku wo w wykonaniu KEMU VOXX feat. GUMI.



Czy krok do stworzenia własnego materiału przez zespół WagakkiBand okazał się sukcesem? Zdecydowanie tak.