UVERworld w Namba Hatch Osaka

12 października 2016 roku UVERworld przybyło do Namba Hatch na specjalną 15&10 Anniversary Tour. Ten koncert miała na celu uczczenie piętnastu lat razem, a także debiutu dziesięć lat temu. Ponieważ ten rocznicowy koncert miał miejsce w rodzinnym mieście wokalisty Takuyi∞, można było się spodziewać, że będzie wyjątkowy zarówno dla zespołu, jak i jego wiernych fanów.

UVERworld szybko zdobyło popularność nagrywając piosenki do różnych anime, jak na przykład D-Technolife do “Bleach” czy Hakanaku mo Towa no Kanashi do “Mobile Suit Gundam 00”, które zawędrowały wysoko w rankingach Oriconu. Przeskakując do teraźniejszości, osiem albumów i dwadzieścia osiem singli później, zespół może wybierać z szerokiego repertuaru.

Gdy zegar zaczął odliczać czas do rozpoczęcia koncertu, tłum stawał się coraz bardziej podekscytowany i także rozpoczął odliczanie. Kiedy zegar wybił 18:00, w sali zapadła zupełna ciemność, a z otchłani nagle słychać było rytm. Tłum zaczął klaskać wraz z beatem The One, kiedy czerwone i błękitne reflektory pojawiły się skupiając na perkusiście Shintarou. Jasne światła rozświetliły scenę, a reszta zespołu stała się widoczna, stojąc za bębnami taiko. Rozpoczął się wspaniały pokaz świateł, a tłum oszalał, skacząc dookoła i wiwatując głośno.

Kolejne było Collide i jedne z jego pierwszych nut wykonane były na saksofonie. SEIKA jest saksofonistą zespołu i jest także jednym z jego pierwotnych członków, kiedy jeszcze UVERworld było znane jako Sound Goku Road. Muzyk oficjalnie ponownie dołączył do grupy w 2014 roku i wyraźnie cieszył się czasem spędzonym na scenie, sądząc po sposobie, w jaki skakał dookoła do rytmu i udawał, że jego saksofon to gitara.

Będąc jedną z nowszych piosenek, Collide dobrze pokazuje nowe brzmienie, jakiego próbuje UVERworld. Mocno zainspirowane techno i z wyraźniejszym udziałem saksofonu, jednak cały czas brzmi jak UVERworld, z charakterystycznymi zmianami tempa pomiędzy śpiewem Takuyi∞ z fortepianowym akompaniamentem a szybkim tempem pozostałych instrumentów. Tu i tam wrzucono także trochę rapu, a wokalista polubił używanie przekształcającego dźwięki mikrofonu.

Po pięciu piosenkach przyszedł czas na odrobinę odpoczynku i Takuya∞ opowiadał, jak jest szczęśliwy, że jest z powrotem w Osace, miejscu, w którym się urodził. Tłum odpowiadał głośnymi wiwatami i był to sygnał dla zespołu, by zacząć Arubeki Katachi. W trakcie tej piosenki na ekranie za muzykami wyświetlono zamiast zwykłych obrazów tekst utworu, co miało zachęcić fanów do wspólnego śpiewania.

W kolejnym MC jasne światła ponownie zapłonęły nad sceną i podczas gdy pozostali członkowie zespołu wyszli, perkusista Shintarou pozostał, by pożartować z publicznością. Mówił o rocznicy i o tym, że chcę usłyszeć krzyczących oddzielnie chłopaków i dziewczyny. Spotkało się to z wielkim entuzjazmem publiczności i rozpoczął się konkurs na okrzyki. Shintarou skomentował, że podoba mu się wrzask dziewczyn i prawie natychmiast za to przeprosił. Bardzo się zawstydził i poprosił kolegów, by szybko wrócili na scenę, zanim jeszcze bardziej się skompromituje.

Światła sceniczne pociemniały i cisza zapadła w Namba Hatch, ale gdy tylko Takuya∞ zagwizdał kilka pierwszych nut 7th Trigger, aplauz tłumu stał się ogłuszający, a ludzie skakali i klaskali do rytmu. Kiedy zaczął śpiewać, tłum śpiewał razem z nim każdą linijkę tak głośno, jak tylko dał radę. W trakcie refrenu Takuya∞ nawet skierował mikrofon w stronę publiczności, pozwalając jej przejąć stery.

Wszyscy fani skakali, a intensywne wykorzystywanie świateł wydatnie przyczyniło się do wzrostu temperatury w tak kameralnym miejscu jak Namba Hatch. Mniej więcej w połowie koncertu obsługa zaczęła wyławiać z tłumu osoby, które zasłabły w ogniu zabawy. Ludziom wydawało się to jednak nie przeszkadzać, gdyż puste miejsca momentalnie zapełniały się chętnymi fanami.

Praying run rozpoczęła się dziwacznym riffem gitarzysty rytmicznego Katsuyi i dyszeniem Takuyi∞ do mikrofonu. Ekran pokazywał parę stóp biegnących po długiej, opuszczonej drodze. W połowie refrenu stało się jasne, że teledysk piosenki pokazuje mężczyznę trenującego do bokserskiego meczu. Takuya∞ miejscami ruszał się dokładnie tak, jak na teledysku, sprawiając, że publiczność czuła się, jakby była częścią tego filmu.

Massive było momentem, gdy wszyscy instrumentaliści mogli zabłysnąć. Takuya∞ opuścił scenę na chwilę, a Shintarou rozpoczął utwór krótkim perkusyjnym solo. Tłum zaczął klaskać radośnie. Basista Nobuto dołączył do rytmu i pokazał robiące wrażenie umiejętności gry na basie. Wraz z rozwojem utworu każdy z muzyków zagrał solową część. Choć w utworze nie było na niego miejsca, wydawało się, że wokalista nie mógł oprzeć się pokusie dołączenia do zabawy, wskakując i zeskakując ze sceny pod koniec numeru.

Gdy koncert zbliżał się do finału, Nanokame Ketsui rozpoczęła się, gdy Takuya∞ zaśpiewał kilka pierwszych linijek a cappella. Wyrażając emocje przy użyciu rąk i mimiki twarzy, wokalista włożył w występ całą swoją duszę, a ten zazwyczaj dość niesforny tłum był zahipnotyzowany, nawet oszołomiony. Gdy dołączyła reszta zespołu, muzyka wypełniła salę i pomarańczowe światło oblało scenę, podczas gdy na ekranie wyświetlono jasny zachód słońca.

Pomimo braku bisów setlista wciąż była imponująca, skonstruowana wokół najlepszych kawałków z najnowszych albumów, a zawierała nawet dwa najnowsze single razem ze stronami b. Wszyscy muzycy zagrali bardzo energetyczny koncert, ze świetnym wykorzystaniem świateł i projekcji wideo. UVERworld pokazało, że wie, jak zapewnić satysfakcjonujący występ.


Setlista:

01. THE ONE
02. collide
03. Nano Second
04. Enough-1
05. Arubeki Katachi
06. Hissei Satsuki Prologue
07. 7th Trigger
08. Dare ga Itta
09. I LOVE THE WORLD
10. Don’t Think Feel
11. PRAYING RUN
12. Ø choir
13. Massive
14. CORE PRIDE
15. LIMITLESS
16. Rei HERE ~SE~
17. IMPACT
18. Boku no kotoba dewa nai kore wa bokutachi no kotoba
19. Nanokame no ketsui