Ludzie stali niespokojnie w kolejce przed nowojorską Knitting Factory od 8 rano 21 maja, czekając na
The Candy Spooky Theater. O 17 czekający na zewnątrz tłum rozrósł się, rozciągając się aż do następnej ulicy. Kiedy drzwi w końcu się otworzyły, ludzie pospieszyli do Knitting Factory’s Tap Bar, średniej z trzech scen, gdzie wszyscy ustawili się ciasno przed sceną, która wznosiła się około 40 cm nad ziemią.
Nie było niczego, żeby się przytrzymać, poza ludźmi dookoła, gdy ciepło oczekującej publiczności wypełniło salę. Niektóre osoby zdecydowały się wyjść z tłumu i stanąć z boku, zanim koncert się jeszcze zaczął, gdyż gorąco zdążyło im już dokuczyć. W końcu światła zgasły i wreszcie nadszedł czas. Roger z
Tainted Reality wyszedł pierwszy i wziął mikrofon, by przedstawić
The Candy Spooky Theater. Członkowie grupy wyłonili się z boku sceny, poczynając od
Peggy’ego, który skakał dookoła zachęcając tłum do krzyków.
Zull był następny, ubrany w biały kostium z kamizelką i kapeluszem, przypominającym coś, co założyłby Szalony Kapelusznik. Po zachętach ze strony tłumu, wyłonił się
Jack Spooky, który przespacerował się powoli po scenie, trzymając w ręku maskotkę zespołu, Tsutomu. Gdy muzycy wzięli odpowiednie instrumenty,
This Is Halloween zagrzmiała z głośników, przygotowując tłum na to, co miało nastąpić.
Głośniki wybuchły dźwiękiem, gdy zespół zaczął grać
Devilish Kidnapper. Podekscytowany tak samo jak tłum
Peggy zaczął skakać i szaleć, zachęcając fanów do tego samego, gdy bez ostrzeżenia, pasek od jego basu pękł i instrument prawie wypadł mu z rąk. W wybuchu frustracji kopnął ścianę i spróbował kontynuować granie, ale gdy piosenka zmieniła się w
TRICK or TREAT, opuścił scenę, by spróbować rozwiązać problem. Bezskutecznie, gdyż po chwili wynurzył się z boku sceny, starając się utrzymać bas na nodze, by zagrać
Strip, ale bez wielkiego powodzenia.
Jack Spooky ciągle kierował się do tłumu, entuzjastycznie pociągając ludzi za ręce, nachylając się nad publicznością i śpiewając z pustym wyrazem twarzy. Tymczasem
Zull stał z głową przechyloną jak lalka, od czasu do czasu okręcając kręcąc się wokół gitary, przymocowanej do stojaka. Niezdolny do utrzymania basu,
Peggy rzucił go na scenę i wyszedł, wyglądając na niezadowolonego.
Peggy zniknął na dłuższą chwilę, po czym wrócił z nowym paskiem. W połowie setu energia tłumu zebrała swoje żniwo, gdyż niektórzy ludzie zemdleli. Ochroniarz, stojący z boku, musiał wyjść i pomóc fanom, którzy upadli na scenę. W tym czasie
Jack, by odwrócić uwagę, podszedł do brzegu sceny, zlustrował ludzi przed sobą i złapał jedną dziewczynę. Przechylił jej głowę na bok i zaczął przesuwać językiem wzdłuż jej szyi, po czym wypuścił i powrócił na środek małej sceny.
Zull kontynuował swój charakterystyczny taniec, jego ruchy przypominały marionetkę na sznurku.
Kiedy zaczęło się
Exocist, wszyscy zupełnie zatracili się w muzyce, krzycząc wraz z
Jackiem, gdy ten wychylał się, by złapać wyciągnięte ręce, wciągając go w tłum. Gdy piosenka się skończyła,
Jack podszedł do tyłu sceny, chwycił Tsutomu z jednego ze wzmacniaczy i wyciągnął zwinięty kawałek papieru z pleców lalki. Przeczytał kilka linijek po angielsku, zachęcając tłum do szaleństwa.
Po
Spook House zespół opuścił scenę. Tłum był wyczerpany, ale nie pozwolił odwodnieniu powstrzymać go od intonowania “ENCORE! ENCORE!”, dopóki grupa w końcu nie pojawiła się, by go zadowolić. Po zagraniu
Murder Toy in the Closet,
nejimaki denki isu i
Exocist na bis,
Jack skoczył w tłum, pozwalając rękom fanów przenieść go z powrotem na scenę, podczas gdy
Peggy skakał dookoła, a
Zull patrzył się pusto przed siebie. Machając na pożegnanie, muzycy wychodzili jeden po drugim, pozostawiając scenę zupełnie pustą. Ten wysoce energetyczny koncert dobiegł końca.
Setlista:
SE- This Is Halloween (Nightmare Before Christmas)
01. Devilish Kidnapper
02. TRICK or TREAT
03. Strip
04. Nightmare
05. Ferris Wheel
06. A Clockwork World
07. Murder Toy in the Closet
08. nejimaki denki isu
09. nemureru mori no hanayome
10.Exocist
11. Merry Go Round
12. Spook House
Encore
13. Murder Toy in the Closet
14. nejimaki denki isu
15. Exocist
Zdjęcia:
Alwin Mui.
