The Lamp Story 2000-2020
Gitarzysta Taiyo Someya prowadzi fanów przez historię popowego zespołu Lamp.
W ramach ubiegłorocznych obchodów dwudziestolecia Lamp z dumą udostępniamy biografię zespołu napisaną przez gitarzystę grupy Taiyo Someyę. W tym szczegółowym artykule muzyk przedstawia wgląd w twórczość zespołu i podkreśla kluczowe punkty zwrotne w jego wspólnej podróży.
Pamiętam, że w lutym 2000 roku ja, Taiyo Someya, z Yusuke Nagaim i Kaori Sakakibarą, utworzyłem grupę Lamp. W tamtym czasie razem pisaliśmy piosenki i zebraliśmy wystarczająco dużo materiału na taśmę demo.
W 2001 w małym barze gdzieś w Tokio zagraliśmy nasz pierwszy koncert. (Podobno wszyscy dobrze się bawili, LOL.) W tamtym roku wysłaliśmy demówkę z czterema utworami do kilku wytwórni muzycznych i otrzymaliśmy entuzjastyczne opinie. Jednak, kiedy spotkaliśmy się twarzą w twarz, sytuacja nieco się zmieniła i wyszliśmy bez zawierania żadnych umów.
Kolejnego roku przygotowaliśmy bardziej mięsiste demo składające się z 10 utworów. Wtedy właśnie poznaliśmy Sakumę, przedstawiciela niezależnej wytwórni muzycznej Motel Bleu, która ostatecznie wydała nasz pierwszy materiał: debiutancki album Soyokaze Apartment Room 201, a także dwa kolejne: To Lovers i At Komorebi St.
W 2003 roku, po wydaniu Soyokaze Apartment Room 201, weszliśmy w okres niekończącej się frustracji. Wierząc, że album ten stanie się hitem wśród słuchaczy, promowaliśmy go 13 koncertami w kraju.
Wtedy też zdecydowaliśmy, ze w naszym najlepszym interesie jest przejęcie kreatywnej kontroli nad wszystkim i nie pozostawianie decyzji wytwórni. Z takim nastawieniem "my przeciwko światu" napisaliśmy album To Lovers.
To Lovers wciąż jest niezwykle popularny wśród naszych słuchaczy, zarówno w Japonii, jak i poza nią. Wielu naszych wieloletnich sympatyków i zagorzałych fanów uważa go za tour de force – nasze arcydzieło. Ale oceny tego albumu nie do końca spełniły nasze oczekiwania i nie odniósł on takiego sukcesu komercyjnego, co nasz debiut.
Nasz trzeci album, At Komorebi St., został napisany w trakcie wielu sesji, podczas których długo pracowaliśmy nad materiałem, przez nieprzerwane godziny, aż do momentu, w którym doszliśmy do zbiorowego wyczerpania i delirium. Pracowaliśmy do ostatecznego terminu, ale byliśmy w stanie dotrzymać zaplanowanego czasu premiery, czyli maja 2005 roku.
Chociaż albumy te zostały napisane i wyprodukowane przez nas, inżynier ze studia, jakiego wtedy mieliśmy, miał własne pomysły. Powstało wiele konfliktów odnośnie tego, jaką droga podążymy. Ze względu na tego rodzaju doświadczenia zdecydowaliśmy, że nadszedł czas, by odejść z wytwórni.
W 2006 roku wyruszyliśmy w pierwszą zagraniczna trasę po Korei, obejmującą dwa występy: jeden w Seulu i drugim w Jeonju. Ku naszemu zdziwieniu, sprzedaż biletów w Seulu przewyższyła sprzedaż w Tokio. Z perspektywy czasu, to był niezwykły okres i nie bierzemy tego za coś oczywistego.
Następnego roku wydaliśmy zbiór nieopublikowanych piosenek pod tytułem Afterglow. Była to eklektyczna mieszanka: od utworów włoskiego kompozytora muzyki filmowej Piero Piccioniego, legendarnego brazylijskiego kompozytora Antonio Carlosa Jobima po brytyjski popowy zespół a lat 60. ubiegłego wieku Nirvanę.
W 2008 roku wypuściliśmy Lamp Phantasma. Ideą tego albumu było stworzenie wydawnictwa pełnego japońskiej wyobraźni i atmosfery, wzorowanego na naszych piosenkach, takich jak Cherry Blossom Love i UTAKATA-KITAN czy Me, Japanese Boy Harpers Bizarre. Było to pierwsze z naszych nagrań, które zrobiliśmy w całości we własnym zakresie, i myślę, że osiągnęliśmy takie brzmienie, jakie chcieliśmy stworzyć od samego początku.
Kiedy czekałem na pociąg na wsi w maju 2010 roku, wpadł mi do głowy pomysł wydania liczącego pięć piosenek albumu. Szybko nagraliśmy instrumenty smyczkowe i dęte, by dotrzymać terminu. Co niesamowite, udało nam się to wypuścić na początku sierpnia pod tytułem The Poetry Of August.
W 2011 roku ukazał się Tokyo Utopia Communications, album składający się głównie z piosenek napisanych między 2006 a 2011 rokiem. Osobiście czuję, że album ten przepełniają nasze najbardziej jak dotąd oryginalne utwory.
Wydaniem naszego siódmego albumu, który nazwaliśmy Yume, zajął się w 2014 roku Polystar. Wraz z wersją CD ukazał się także winyl, który również został dobrze przyjęty i natychmiast się wyprzedał. Wydaje mi się, że jak na czysto popowy album ma on dużą różnorodność, a wiele z tych piosenek na przestrzeni lat zyskało popularność, w tym utwory takie, jak Sachiko, Autumn In City" A " i Symphony.
Potem opuściliśmy Polystar i założyliśmy własną wytwórnię, Botanical House.
W 2017 roku wybraliśmy się w długą trasę po Azji, a jej efekty przerosły nasze oczekiwania.
Tego samego roku bilety na koncert w Liquid Room w tokijskim Ebisu wyprzedały się pierwszego dnia. Skończyły się też bilety na letni koncert, który odbył się w kwietniu. Powróciliśmy znowu do Azji i ponownie wystąpiliśmy w Chinach, Hongkongu, Tajwanie i Korei, a także zagraliśmy pierwszy koncert w Indonezji dla entuzjastycznej i pełnej wsparcia publiczności.
Pytania o rezerwacje zagraniczne: paul.chu@liveexsam.co.jp
