Fight against COVID-19 # 3 ~ "Aku-THE BROKEN RESUSCITATION"

W maju 2020 roku visualowy zespół MUCC wydał nowy album AKU. Z powodu pandemii COVID-19 nagranie to napotkało na swojej drodze wiele trudności. Mimo to zespołowi udało się nie tylko zdobyć szczyty list przebojów, ale nagrać też sporo materiału na kanał YouTube, ku radości fani zmuszonych do siedzenia w domu. Co więcej, muzycy zorganizowali też drugi, promujący album koncert bez publiczności.

Fight against COVID-19 # 3 ~ "Aku-THE BROKEN RESUSCITATION" odbył się 20 września 2020 w tokijskim Takeshiba Port Hall. Pierwszy z tych koncertów bez widowni, Fight against COVID-19 # 2- "Aku-THE BROKEN RESUSCITATION", miał miejsce 21 czerwca i został wydany 7 października na DVD oraz Blu-rayu.

O 19:30 logo występu skłoniło MUCCa do pojawienia się na scenie. Tatsuro miał na sobie szeroką czarną wiatrówkę z żółto-czerwonym wzorem na przodzie i legginsy, YUKKE zdecydował się na czerwoną kurtkę i sportowe spodnie. Miya, preferując bardziej klasyczny styl, założył kamizelkę z wielokolorowymi detalami na czarnym tle, a SATOchi wybrał czarno-biały strój. Na pianinie i klawiszach grał Tooru Yoshida, ubrany w kwiatową koszulę.

Wieczór rozpoczął się gitarą Miyi, która zapewniła płynne wejście w pierwszy tego dnia elektryczny wstrząs: AKU -JUSTICE-. Szept Tatsuro, a potem instrumentalna eksplozja, podgrzały atmosferę, wskazując na to, co przyniesie ten wieczór. Był to występ pełen głośnych i żywiołowych piosenek, po którym nastąpiło kilka chwil introspekcji, zakończony nowymi eksplozjami.

Światła zmieniły barwę na czerwoną i szybkim bębnieniem oraz gęstą linią basową rozpoczęło się CRACK. Tatsuro rapował i chodził po scenie, śpiewając do różnych kamer. Potem wykonał pierwszy gardłowy wokal tego wieczoru, kształtując tę agresywną rockową piosenkę według własnego uznania.

IRIS wystartowała z całą siłą headbangingu i pokazu świateł, który przychodził i odchodził, nadając scenie psychodelicznego klimatu. Instrumenty smyczkowe podążały za tym samym motywem, stając się głównym punktem utworu. YUKKE pokierował przejściem do TIMER, który poruszył fanów bardziej melodyjnym brzmieniem. Tatsuro wydawał się być rozluźniony, tańcząc i gestykulując do kamery w trakcie piosenki, a Miya dołączył do niego z chórkami.

Przy kolejnych utworach nastąpiła zmiana scenerii i Tatsuro poświecił chwilę czasu, by zapytać członków zespołu i ekipy, jak się mają. Nalegał, by pozostali muzycy hałasowali, jakby mówiąc "Tak, bawimy się dobrze!". Wokalista zaśmiał się i zaprosił Yoshidę, by także dołączył do nich na fortepianie.

Friday the 13th przyniósł bardziej zrelaksowaną atmosferę jak z lat 80., niemalże kabaretową. YUKKE pojawił się z elektrycznym kontrabasem, podczas gdy Yoshida ożywił utwór radosnymi nutami swojego fortepianu. Tak to jest z MUCCiem: jeżeli chce zagrać jazz, to właśnie zaoferuje. CANARIA potwierdziła tę postawę, utrzymując zrelaksowaną atmosferę przez cały czas, a ekran podzielił się na pięć paneli, umożliwiając publiczności oglądanie całego zespołu, w tym klawiszowca.

Pomiędzy następnymi piosenkami zgasły światła, a Tatsuro usiadł. Zostały gładko wprowadzone instrumenty smyczkowe zapewniając porcji ballad nostalgiczny nastrój. Tsuki no sakyuu rozpoczęła się samotną gitarą, do której zaraz dołączyły ospałe dźwięki fortepianu. Bębny dodały piosence klimatu, ale to jednak smyczki wyraźnie były tu głównym bohaterem.

W tle pojawił się księżyc i po pięknej instrumentalnej minucie, głęboki głos Tatsuro dołączył do całości. Było to cudowne wykonanie i choć piosenka pochodziła z liczącego już piętnaście lat albumu, w ogóle się nie zestarzała.

Ryuusei pozbył się fortepianu, przyspieszając, gdy do walki weszły inne instrumenty. Głos Miyi dołączył do Tatsuro w tej szybszej balladzie, a reszta zespołu zwolniła w pierwszym refrenie, zostawiając wokalistę i klawiszowca samych. Pod koniec kwiat stworzony z błękitnego światła zaznaczył zamkniecie części balladowej. MUCC zanurzony był w galaktycznym tle, gdy grał ALPHA. Perkusja SATOchi odzyskała swoje znaczenie, dzieląc się miejscem w świetle reflektorów z nowym dodatkiem w postaci skrzypiec. Był to oniryczny widok.

Potem przyszedł czas na MC. Tatsuro zapytał wszystkich, jak się czują, i przypomniał, że koncert jest transmitowany na całym świecie. "Cóż, teraz będziemy jeszcze bardziej rozgrzani. Czy jesteście gotowi?", powiedział, zbliżając się do kamery, jakby słuchając odpowiedzi publiczności w komentarzach, "Tak? Chciałbym zaprosić kolegę do zaśpiewania ze mną tej piosenki: Hazuki z lynch.!”

MEMAI to utwór idealny dla tego duetu. Głęboki głos i gardłowy growl Hazukiego kontrastował  w agresywnych metalowych wybuchach z wysokimi tonami Tatsuro. Można było sobie wyobrazić tłum headbangingujący w domu do dudniącej perkusji SATOchiego i szalonego gitarowego sola Miyi, a wszystko to przy akompaniamencie syntezatorów, które dodawały jeszcze więcej szaleństwa. Hazuki dobrze się czuł na scenie, wchodząc w interakcję z całym zespołem i bawiąc się kamerami.

Atmosfera wciąż była gorąca, kiedy piosenka ustąpiła miejsca WORLD’S END. YUKKE z uśmiechem zachęcił publiczność do wspólnego klaskania. Tatsuro ukradł kamerę i zaczął nagrywać wszystkich, wciąż śpiewając. "Skończyliśmy? Jeszcze nie skończyliśmy!" wrzasnął, “Czas na nasz świat! My WORLD!”

Podnosząca na duchu siła, jaką My WORLD wniosło do występu, była niezaprzeczalna. Wokalista śpiewał z uśmiechem na ustach, a za zespołem, na tyle sceny, pojaiwło się setki małych okienek, w których fani tańczyli i skandowali do rytmu. Tatsuro obrócił się do nich, do swojej publiczności, do tych, którzy nie mogli być z nim fizycznie, ale obecni byli duchem. Nagle łatwo było poczuć nostalgię za chwilami, którymi fani i wykonawcy nie mogą się już dzielić.

"Dobrze się bawicie? Chociaż następna pisoenka jest ostatnia, zawołajmy Hazukiego. Hazuki! Zaśpiewasz tę ostatnią ze mną? Wiem, że nie była na setliście, ale… zaśpiewasz?”. Hazuki powrócił na scenę, nieco zdezorientowany. "Tak, jak sądzę…", odpowiedział niepewnie, podchodząc bliżej. “Możesz czytać! Czytać!” nalegał Tatsuro. "Cóż... dam z siebie wszystko," zaśmiał się w końcu pokonany Hazuki.

Miya zaczął trącać struny swojej gitary, a SATOchi przyspieszył gwałtownie. MUCC i Hazuki zaczęli headbangingować do rytmu RANCHU. Dźwięk uderzył z pełną siłą, jak wybuchający wulkan. "Czy jesteście gotowi w domu, w Japonii, na świecie?" zapytał Tatsuro, przykucając na podłodze wraz z resztą zespołu. "Gotowi do skoku?", Miya brzdąknął na gitarze raz, dwa, trzy razy. “Trzy, dwa, jeden!” wrzasnął wokalista i wszyscy podskoczyli równocześnie. To był punkt kulminacyjny pełen siły MUCCa.

W trakcie bisu wszyscy członkowie grupy podzielili się z publicznością kilkoma słowami na temat tego doświadczenia i tego, jak mają nadzieję, że pewnego dnia spotkają wszystkich ponownie. Następnie przygotowali się do przedostatniej piosenki. "Mamy bardzo dobrą atmosferę," zażartował Tatsuro. Dopiero, gdy zaczął śpiewać, zdał sobie sprawę, że zaczął za wcześnie. "Przepraszam! Jeszcze raz! Mieliśmy świetną atmosferę i zawaliłem! Przepraszam! To na żywo, ludzie, zacznijmy jeszcze raz!"

Tak rozpoczęła się HEIDE, piosenka spoglądająca w przyszłość. MUCC skakał po scenie, ciesząc się nią od początku do końca, ponieważ mimo niepewności odnośnie tego, co ma nadejść, wciąż jest nadzieja. W trakcie pokazano też ujęcie na tył sali, co dało kilka chwil nostalgii, kiedy fani mogli zobaczyć pustkę tego miejsca, tylko z zespołem i jego ekipą.

Ostatni utwór wieczoru rozpoczął się syntezatorem i ciężkimi gitarami. Tatsuro wykonał głębokim głosem TONIGHT, po czym rockowe brzmienie zespołu ponownie owładnęło sceną podczas tego wybuchowego finału.  

Setlista:

01. AKU –JUSTICE-
02. CRACK
03. KURAGE
04. IRIS
05. TIMER
06. Friday the 13th
07. CANARIA
08. TSUKI NO YORU
09. TSUKI NO SAKYUU
10. RYUUSEI
11. ALPHA
12. MEMAI feat. Hazuki (lynch.)
13. WORLD’S END
14. My WORLD
15. RANCHU feat. Hazuki (lynch.)

Encore
16. HEIDE
17. TONIGHT