Składający się z samych kobiet zespół visual kei, Danger Gang, znalazł czas, żeby udzielić odpowiedzi na kilka naszych pytań odnośnie jego początków, nowego albumu oraz doświadczeń wynikających z występowania na zdominowanej przez mężczyzn scenie.
Tradycyjnie visualowy wygląd, ciężkie, mroczne brzmienie, nawet growlujący wokal. Złożona z samych kobiet grupa Danger Gang konsekwentnie zaprzecza wszelkim utartym schematom. Przed premierą ich pierwszego albumu, St. Beast, dziewczyny znalazły czas, żeby udzielić odpowiedzi na parę naszych pytań.
Mogłybyście się przedstawić naszym czytelnikom?
Waka: Waka, jestem wokalistką.
Hiko: Hiko, gram na gitarze.
Thera: Thera, basistka.
Rei: Rei, gram na perkusji.
W jaki sposób się poznałyście?
Danger Gang: Danger Gang założyły Waka i Hiko, które grały już razem w poprzednim zespole. Następnie dołączyła do nas Rei. Jakiś czas później została nam przedstawiona Thera, basistka, która dopełniła skład grupy.
Co was zainspirowało do stworzenia rockowej grupy nurtu visual kei? Kiedy wyobrażałyście sobie siebie na scenie, miałyście już jasno określoną wizję pokroju "Na pewno chcę grać visual kei rock", czy też wydawało wam się, że odnajdziecie się w jakimkolwiek stylu muzycznym?
Danger Gang: Każda z nas ma inne gusta, darzy szacunkiem odmienne nurty muzyczne, jednakże czułyśmy, iż najpełniejszą formą artystycznej ekspresji dla grupy o nazwie Danger Gang będzie właśnie visual kei rock.
Czy któraś z was udzielała się poprzednio w jakichś zespołach, a jeśli tak, to na jakiej pozycji?
Danger Gang: Wszystkie należałyśmy już poprzednio do jakiejś grupy. Grałyśmy w nich dokładnie na tych samych pozycjach, co w Danger Gang.
W jaki sposób wybrałyście sobie pseudonimy sceniczne?
Waka: Tak na mnie mówią od dnia narodzin.
Hiko: To ksywka mojego taty.
Thera: Od TheraPy.
Rei: Tak mam naprawdę na imię.
Thera, dołączyłaś do zespołu w 2005 roku. Udało ci się szybko zaaklimatyzować, czy może były jakieś kwestie, do których musiałaś przywyknąć?
Thera: Dołączyłam, ponieważ podobały mi się kawałki zespołu oraz kierunek, w jakim zmierzała grupa, więc bardzo szybko się zaaklimatyzowałam. Nie miałam też większego problemu z pierwszymi występami na żywo, dzięki wsparciu ze strony pozostałych dziewczyn.
Jesteście jednym z nielicznych żeńskich zespołów na zdominowanej przez mężczyzn scenie. Czy w związku z tym faktem spotkałyście się z jakąś krytyką, a jeśli tak, to w jaki sposób na nie odpowiadałyście?
Danger Gang: Dobrze wiedziałyśmy jak wygląda scena, nie zważając na to zdecydowałyśmy się wkroczyć na nią, będąc grupą składająca się tylko i wyłącznie z kobiet. Pełne wiary w siebie będziemy nadal się doskonalić, przekraczać granice.
A jak się ma sprawa z fanami? Audytorium wielu męskich grup stanowią głównie dziewczyny, a u was? Czy grając koncert na widowni widujecie przede wszystkim dziewczyny, chłopców, a może przychodzi ich mniej więcej po równo?
Danger Gang: Mamy dużo fanek, ostatni czasy zwiększa się również liczba fanów.
Jak byście opisały waszą muzykę?
Danger Gang: ROCK!!
Wasz pierwszy pełny album, zatytułowany St. Beast światło dzienne ujrzał 21 lipca. Możecie nam powiedzieć coś więcej na temat tego krążka?
Danger Gang: Przeważa na nim koncertowa atmosfera. Proszę, posłuchajcie tego CD autorstwa Danger Gang.
Na co kładziecie szczególny nacisk komponując utwory?
Danger Gang: Na tworzenie tekstów z wyraźnym przesłaniem, jak również wyrazistych melodii. Pragniemy także uzyskać wesoły nastrój połączony z rockowym brzmieniem. Niezmiennie staramy się tworzyć kawałki, które dodają energii słuchającym.
Jak przebiega proces komponowania piosenek? Czy wszystkie bierzecie w nim czynny udział?
Danger Gang: Każda z nas aranżuje swoją partię w oparciu o skomponowaną melodię. Potem łączymy wszystko w całość jako zespół, dbając o to, żeby uchwycić zamysł osoby komponującej odnośnie przekazu utworu.
W zeszłym roku występowałyście u boku innych artystów dla bardzo licznej publiczności zgromadzonej na festiwalu Shikkoku no Symphony w prefekturze Saitama. Jakie macie wrażenia?
Danger Gang: Było wspaniale!!
Mogłybyście przybliżyć fanom, którzy nie znają japońskiego, o czym traktują wasze teksty?
Danger Gang: Przede wszystkim chodzi o inspirację wyniesioną z kontaktu z utworami, skupiamy się również na pozytywnym przesłaniu.
Jakie osoby, bądź grupy, były dla was inspiracją?
Waka: X JAPAN i KoRn.
Hiko: X JAPAN i hide.
Thera: X JAPAN i Linkin Park.
Rei: X JAPAN i KISS.
W tekście utworu Retsu znaleźć można wiele angielskojęzycznych partii. Co was skłoniło do odwołania się do tego rodzaju stylizacji? Czy było trudno tworzyć tekst w ten sposób?
Danger Gang: Anglojęzyczne partie są przejawem wpływającej na nas zachodniej muzyki. Pomimo tego, iż angielski nie jest naszą domeną, cieszymy się, że udało nam się przekazać nasze uczucia w takiej właśnie formie.
Uczestniczyłyście nagrywaniu kompilacji CD, na której udzielały się same kobiety. W jaki sposób doszło do współpracy?
Danger Gang: Tak, to kompilacja zatytułowana Gothic Emily. Do naszego biura przyszło zaproszenie do wzięcia udziału w nagrywaniu składanki. Przedsięwzięcie bardzo nas zainteresowało. Poczułyśmy się zaszczycone, a zaproszenie rzecz jasna przyjęłyśmy.
Jakie są cele zespołu, wasze plany na przyszłość?
Danger Gang: Sukces trasy, podczas której promować będziemy materiał z albumu St. Beast! Chciałybyśmy również przedstawić Danger Gang możliwe jak największej liczbie osób.
Czy poza rodzinną Japonią istnieje jakiś kraj, w którym chciałybyście szczególnie wystąpić?
Danger Gang: Chciałybyśmy pojechać w trasę po Azji i Europie!!
Mogłybyście przekazać coś swoim zagranicznym fanom?
Danger Gang: Witajcie!! Bardzo dziękujemy wam wszystkim za wsparcie!! Proszę, posłuchajcie naszego pierwszego albumu, ponieważ zawiera on cząstkę naszych dusz. Nie możemy się już doczekać spotkania z wami!! WIELKIE DZIĘKI!!
