Piąty studyjny album BUCK-TICKa to prawdziwe arcydzieło.
Aku no Hana, jeden z wcześniejszych albumów BUCK-TICKa, nie można nazwać inaczej, jak tylko arcydziełem. W świecie "Kwiatów zła" oczekuje na ciebie perfekcyjna mieszanka szaleństwa, ciemności i uwodzenia, opakowana w atmosferę tajemnicy i fantazji.
Jeżeli gustujesz w szaleństwie i chaosie, posłuchaj pierwszych trzech utworów - National Media Boys, Maboroshi no Miyako i Love Me. National Media Boys rozpoczyna się dziwnym beatem, a stylem wokalu przypomina nieco Bohemian Rhapsody. Natomiast kolejny kawałek zdaje się zawierać bliskowschodnie inspiracje.
Fani cięższych brzmień polubią Dizzy Moon i Aku no Hana, jako że oba te kawałki skojarzą im się z rockiem z lat 80. Jeżeli wolicie jednak tajemnicę i fantazję, to The World Is Yours i Sabbat okażą się idealnym wyborem. Sabbat wywołuje w umyśle obrazy nawiedzonych zamków oraz ciemnych, wietrznych nocy, podczas gdy atmosfera The World Is Yours jest łagodniejsza.
Kiedy wszystko cię przygnębia, możesz znaleźć pocieszenie w czwartym numerze zatytułowanym Pleasure Land. Atsushi śpiewa tu bardzo delikatnie i łagodnie w rytm kojącej, rozbrzmiewającej w tle muzyki. Najlepszym sposobem opisania tej piosenki jest nazwanie jej krótkim - ale słodkim - wiosennym marzeniem.
I na koniec, jeżeli uwodzenie to twoja domena, to Misty Blue i Kiss Me Good-Bye od razu przypadną ci do gustu. Ostatni kawałek, Kiss Me Good-Bye, jest prawdopodobnie najlepszy ze wszystkich. Sposób, w jaki Atsushi mruczy frazę: "Kiss me good-bye... Make me cry", powinien być zakazany!!! Ten podniecający głos, połączony z hipnotycznym sposobem, w jaki muzyka płynie tak bez wysiłku, czyni z tego utworu wcielenie uwodzenia.
Nigdzie indziej nie znajdziesz tak wyważonego oraz niemal perfekcyjnego przedstawienia wszystkiego, czym powinien być jrock (oraz BUCK-TICK) wczesnych lat 90. Jeżeli więc chcesz się tego doświadczyć, posłuchaj Aku no Hana.
