Wyczekiwane DVD z zapisem imprezy w Nippon Budokan z okazji 10 rocznicy PS COMPANY.
Dla wielu fanów, którzy nie mieli możliwości wzięcia udziału w Peace&Smile Carnival, możliwość obejrzenia DVD wydaje się następną najlepszą rzeczą – i dla tych fanów to wydawnictwo warte jest swojej ceny, jako odprysk tego specjalnego wydarzenia. Jednakże dla tych, którzy byli na rocznicowym koncercie, może być ono nieco rozczarowujące: nie wszystkie piosenki są na DVD i z jakiegoś powodu, większość wybranych utworów, to te starsze, które prawdopodobnie można było zobaczyć już wcześniej, na innych wydawnictwach poszczególnych zespołów. Niemniej jednak DVD wciąż jest wartościową pamiątką dla wszystkich fanów.
Sekwencja otwierająca - ziarnisty obraz niczym z domowego wideo - przedstawia ostatnie minuty przygotowań zespołów przemieszane z obrazami fanów docierających do Budokanu. Następny jest krótki, czarno-biały montaż filmów z trasy PSC z 2005 roku, a potem jesteśmy wepchnięci w teraźniejszość z miyavim i Keiyuh z Kry krzyczącymi do widowni "wesołego nowego roku!”. Reaktywowani „bokodeko team” pojawiają się na scenie, ubrani w eleganckie hakamy i wyglądają wspaniale zaczynając święto. Wraz z miyavim pobudzającym tłum sloganem z trasy 2005 roku, „egao de fuck you!”, koncert rozpoczyna Kagrra,.
Grafika z motylami, zapowiadająca zespół, jest taka sama jak ta na DVD z trasy z 2005 roku, a kolejne imiona ukazują się przy akompaniamencie krzyków zadowolonych fanów. Isshi wchodzi na scenę w masce oni (demona), którą odrzuca nagle, gdy zespół zaczyna Kotodama. W rzeczywistości, cały zaprezentowany materiał jest znakiem rozpoznawczym Kagrry,, jako że potem grają Sai i Utakata. Zespół jest ubrany w połyskujące kimona założone na normalne ubrania, a scena, którą prezentują jest piękna. W całym Budokanie możemy zobaczyć powiewające wachlarze i ręczniki, aż do Utakata, kiedy to oczarowana widownia w nagłym milczeniu obserwuje pokaz umiejętności Sina w grze na koto, stanowiącej oszałamiające zakończenie.
Jeśli Kagrra, mogła wydawać się nieco powściągliwa, Kra nie ma najmniejszego problemu by dać porwać się chwili. Keiyuh, pojawiający się na scenie jako pierwszy, wygląda czarująco w smokingu i kłania się przed zajęciem miejsca za fortepianem. Pozostali członkowie Kry także są elegancko ubrani, jednak ich zachowanie nie pokrywa się z wyglądem – zespół jest szalenie energiczny, biega po całej scenie, a także wybiegach, kontaktując się z fanami. Keiyuh pokazuje jak wiele mocy mieści w sobie jego mała osoba, kiedy śpiewa wyraźnie i głośno z mikrofonem przyciśniętym do piersi. Także „Maicho” staje się absolutnie zakręcony w trakcie swojej solówki. Przejście od artman do Mutaku to mutaku to jest, co raczej oczywiste, skrócone, jednak na DVD dobrze uchwycono charakter Kry. Amato wa Chopin no shirabe pokazuje ich łagodną, bardziej delikatną stronę, a Buriki no hata ujawnia jak bardzo Kra kocha swoich fanów i vice versa.
Swoją część alice nine. rozpoczyna z Velvet, co jest trochę dziwne, ponieważ jasne jest, że nie jest to numer otwierający występy zespołu. Fakt ten szybko jednak przechodzi w zapomnienie, kiedy podekscytowani muzycy biegają po całej scenie. Saga ze swoją gitarą basową kradnie show, grając naprzeciw Hiroto, a Budokan przemienia się w prawdziwe planetarium, kiedy fani, na przyciemnionej widowni wokół sceny, machają punktowymi światłami. RAINBOWS zawiera osławioną wspinaczkę Sagi na wzmacniacz, na którym siedzi niepewnie grając na swoim basie. Zapis na DVD zamyka Blue Planet, energetyczny utwór, który sprawia, że wszyscy na sali machają. Shou wyśpiewuje tekst z głębi serca, uśmiechając się przy tym i jasne jest jak bardzo alice nine. podoba się Budokan.
Kiedy the GazettE przejmują scenę ubrani w formalne hakamy, przychodzą bardzo pewni siebie – i słusznie. Widownia staje się zupełnie dzika, choć pierwsze dźwięki Filith in the beauty nie zostały jeszcze zagrane. Wszyscy, łącznie z the GazettE, machają głowami, a jednym z najlepszych momentów jest widok Kaia, który rozluźnia się za perkusją i pozwala ponieść czystym emocjom. W czasie LEECH i DISCHARGE Budokan pełen jest rozwianych włosów i rozkoszujących się chwilą fanów. Praca kamery, choć przyprawia trochę o zawrót głowy, doskonale oddaje czystą energię i nieokiełznany hałas, jaki oferuje the GazettE, co jest dokładnie tym, czym jest rock.
miyavi, jako finałowy artysta tej nocy, nie zawodzi. Otwiera swoją część filmem ze światowej trasy, propagującym jego przekaz o pokoju i miłości. Jest to idealny wstęp do solowego wykonania "Aishiteru" kara hajime you. Po tym delikatnym utworze, miyavi prezentuje swój nieodparty urok, przybierając seksowne pozy i pełzając – w niektórych momentach dosłownie – po całej scenie podczas KAVKI BOIZ. W trakcie rozmowy z publicznością, zanim przejdzie do Sakihokoru, powtarza swoje przesłanie o miłości i akceptacji. As U r kończy jego występ i miyavi wykonuje ją łobuzersko, z pewnością siebie, którą tylko on może okazywać.
Końcowe cięcie przechodzi bezpośrednio do sceny rozbijania beczki sake. miyavi, Shou, Kai i Isshi razem w nią uderzają, wylatują serpentyny, a podczas napisów końcowych widzimy na scenie wspólnie cieszące się zespoły. Oczywiście, zakończenie nie będzie kompletne bez skoku, dlatego miyavi i Keiyuh organizują wszystkich, by chwycili się za ręce, zanim namówią widownię do wspólnego skoku.
Występy otwierające, co dziwne, odnajdujemy na końcu DVD. Zarówno SuG, jak i SCREW mają przydzielone po jednej piosence, odpowiednio - LOVE SCREAM PARTY i VEGAS. Chociaż bardzo fajnie zobaczyć, jak wypadają na scenie, to jednak pozycja i długość tych występów sprawia, że wydają się być dodatkiem; co jest dalekie od roli zespołów budujących napięcie, jaką pełniły podczas imprezy, co powoduje, że stają się mniej imponujący.
Do specjalnej edycji limitowanej wersji dołączone jest sześć książeczek zawierających zdjęcia zespołów z występów na żywo. Jednakże, nie jest to aż tak wyjątkowe, ponieważ wszystkie te zdjęcia były pokazywane, razem lub w inny sposób, w różnych magazynach czy internetowych relacjach. Naszywka, również dołączona, jest już lepsza, ale bądźmy szczerzy, kupno zwykłej wersji tego DVD będzie prawdopodobnie wystarczające. Wydawnictwo bez wątpienia zadowoli tych, którzy chcieliby tam być i pokaże imprezę z innej perspektywy tym, którzy w niej uczestniczyli. Ale przede wszystkim wzbudzi w nas pragnienie więcej Peace & Smile… a to nie jest złe!
