DIR EN GREY na żywo w Nowym Jorku

Czternasty listopada był zimnym, deszczowym dniem, ale to nie powstrzymało fanów od czekania w kolejce na koncert w ostatnią z trzech nocy nowojorskiego show. Kiedy otworzono drzwi, tłum chętnie wszedł do środka klubu, by rozgrzać się po długim moknięciu. Kiedy publiczność czekała na rozpoczęcie koncertu, powietrze wypełniały uczucia podniecenia i oczekiwania fanów dyskutujących o swoich wysokich oczekiwaniach względem finałowego z nowojorskich występów DIR EN GREYa.

Nie minęło wiele czasu, gdy światła w Blender Theater - znacznie mniejszego obiektu w porównaniu z tymi, w których zespół grał wcześniej w Nowym Jorku - przygasły, sygnalizując tym samym początek otwierającego koncert SUICDE CITY. Grupa nakręcała publiczność swoim wysoko energetycznym występem. Po tym, jak scena utonęła w mroku i zachęcano tłum, by wywoływać DIR EN GREYa w trakcie złożonego z wielu piosenek wstępu, napięcie tylko narastało, tak jak i okrzyki wypełniające cały klub.

Jeden za drugim, członkowie wyszli z prawej strony sceny, odbierając swoje instrumenty, a w tle grano SA BIR. Gdy muzycy przygotowali już swój sprzęt do gry, SA BIR ucichło i zespół przeszedł prosto do grania OBSCURE. Die i Kaoru, pozostając na swoich miejscach, od czasu do czasu machali głowami, a Toshiya, już na wstępie, udowadniał, że jest najbardziej energetycznym z członków zespołu, kręcąc się dookoła na scenie i rozwiewając na boki swój przypominający kilt strój, kiedy potrząsał basem podczas ostrej gry.

Merciless Cult było następne. Bębnienie Shinyi imponowało jak zawsze, a w trakcie refrenów wszyscy członkowie zespołu rzucali się, zginając się w pasie i całe ciało angażując w krótkie machnięcie głową. Kyo zawołał: "New York!" i pozwolił publiczności zaśpiewać kilka linijek tekstu, zanim sam powrócił do śpiewu.Kaoru i Die obserwowali się poprzez scenę, utrzymując brzmienie swoich gitar w idealnej synchronizacji. Temperatura w klubie rosła i po kilku piosenkach Kyo - spocony w wyniku tej intensywności - zdjął koszulę.

RED SOIL i STUCK MAN wypełniały machanie głowami, taniec i skakanie, natomiast REPETITION OF HATRED podniosło poziom energii jeszcze wyżej. Toshiya przyczyniał się do tego w tylnej części sceny, łącząc podskoki i taniec. Kyo i Kaoru głównie pozostawali na swoich miejscach, machając głowami, w czasie gdy Die grał na gitarze z takim zacięciem, że zdawało się, iż jej struny pękną.

THE DEEPER VILENESS tylko wzmacniało napięcie, podczas gdy cały tłum sam doprowadzał się do szaleństwa. Krzyki było słychać ze wszystkich stron klubu, kiedy Kyo wyginał się, wyrzucając ramiona ponad głowy i patrząc w dół w kierunku swoich stóp; splatał dłonie w powietrzu, tak jakby sam siebie dusił, a potem wieszał. Następnie, dając sobie chwilę na wytchnienie, Kyo wydał z siebie gardłowy pomruk, który przerodził się w śpiew przypominający te z albumu UROBOROS.

BUGABOO było kolejnym rozpoczętym przez perkusję Shinyi utworem. Publiczność w niektórych momentach śpiewała wspólnie z Kyo, kiedy ten oddawał się piosence. Wokalista śpiewał pełnią swoich możliwości do czasu kolejnego utworu, Toguro - dał on publiczności szansę na uspokojenie się i obserwowanie siły pochodzącej od wokalisty, którego brzuch unosił się i opadał z każdym oddechem. GLASS SKIN i Inconvenient Ideal ponownie obudziły energię, a Vinshuka, z intensywnym bębnieniem Shinyi podniosła jej poziom jeszcze wyżej. Kaoru i Die w całości oddali się grze, natomiast energiczny Toshiya nadal poruszał się w tylnej części sceny, przechodząc pomiędzy Shinyę i Kyo, ale nigdy całkiem nie wchodząc na stronę Die'a.

Kyo raz jeszcze zawołał: "New York!", kiedy rozpoczęło się DOZING GREEN. Zarówno publiczność, jak i zespół oddali się szaleństwu, machając głowami i rzucając się po klubie z ciągłym wsparciem ze strony Toshyi. Reiketsu nariseba przeistoczyła pomieszczenie w morze falujących włosów, aż do momentu, kiedy Kyo zatrzymał się w centrum sceny, wyciągając dłonie w kierunku widowni; z góry wokalistę oświetliło niebieskie, sceniczne światło jakby padające z nieba. Bez ani jednego słowa muzyk opuścił scenę, a za nim natychmiast podążyli pozostali członkowie zespołu.

Kiedy światła sceny przygasły, skandowanie tłumu z prośbą o encore rosło. Niektórzy przetarli swoje twarze ręcznikami, dając sobie chwilę na ochłonięcie, zanim zaczną klaskać. Okrzyki "DIR EN GREY!" i "encore!" narastały wewnątrz klubu, aż wreszcie światła ponownie rozbłysły i członkowie zespołu wyszli na scenę nieco odświeżeni.

Odpowiedź fanów na ich powrót była niesamowita. Można było tylko spekulować, który ze starszych utworów grupy zadebiutuje dzisiejszej nocy w Stanach. Kiedy Die postawił swoje piwo na wzmacniaczu, jasnym było, że zespół jest gotów, by rozpocząć. AMBER zabrzmiało w klubie, sprawiając, że tłum oszalał. Kyo dał porwać się chwytliwemu rytmowi muzyki i raz jeszcze odnalazł się w tańcu, wznosząc swoje dłonie ponad głowę i kręcąc biodrami na boki. Utwór ten przeszedł w Kodou, w którym publiczność i zespół złapał krótki oddech od intensywności występu.

Nie odpoczywając zbyt długo, grupa zaczęła grać UGLY po raz pierwszy w trakcie trasy po Stanach. Tłum kompletnie oszalał, a utwór ten okazał się najlepszym momentem tej nocy. Żywieni ekscytacją widzów Kaoru i Die grali razem ze sobą, wymieniając się - co stanowiło rzadki widok - uśmiechami, których nie umieli ukryć.

Czterech grających z przodu muzyków podeszło na skraj sceny, a atmosfera w niewielkim klubie stała się jeszcze intymniejsza, kiedy Toshiya - śmiejąc się od ucha do ucha - wyciągnął rękę, by przybić piątkę podekscytowanym fanom. Cały zespół szybko w pełni oddał się uczuciu podniecenia i nawet zwykle spokojny i stojący samotnie Kyo uśmiechał się i zachęcał tłum do okrzyków, samemu coś wołając. Wczuwając się w nastrój, wokalista pochylił się kilkakrotnie, również przybijając piątkę z kilkoma fanami, którzy ochoczo wyciągnęli ku niemu swoje dłonie.

Koncert zamknęła Gaika, chinmoku ga nemuru koro. Ostrzejszy utwór wykrzesał ostatnią pozostałą zarówno w fanach, jak i zespole, energię i publiczność po raz kolejny dała czadu, stając się jednością z zespołem. Po ostatnich zagranych dźwiękach piosenki muzycy jeden po drugim opuścili scenę, przed odejściem rzucając w tłum różne rzeczy, takie jak butelki z wodą czy kostki. Toshiya zszedł jako ostatni, na koniec machając na pożegnanie. Występ bez wątpienia sprostał, a nawet przewyższył oczekiwania, jakie w nim pokładano. Raz jeszcze DIR EN GREY udowodnił, że nie da się go zapomnieć.


Setlista:

01. SA BIR
02. OBSCURE
03. Merciless Cult
04. RED SOIL
05. STUCK MAN
06. Agitated Screams of Maggots
07. REPETITION OF HATRED
08. THE DEEPER VILENESS
09. BUGABOO
10. Toguro
11. GLASS SKIN
12. Inconvenient Ideal
13. Vinushka
14. DOZING GREEN
15. Reiketsu Nariseba

Encore:
16.AMBER
17. Kodou
18. UGLY
19. Gaika, Chinmoku ge Nemuru Koro