Zoro - GOLD CARD

Złożony z byłych członków Soroban zespół Zoro jest pozytywnym, ekstrawaganckim połączeniem kolorów, zarówno jeśli chodzi o kostiumy, jak i gatunki muzyczne.

GOLD CARD zaczyna się trwającym przez pierwsze sześć i pół sekundy nierównym beatem, przypominającym trance, który natychmiast przechodzi w popowy podkład muzyczny z wokalem przepuszczonym przez autotune. Szczerze, to ta piosenka jest nieco chaotyczna. Zbyt wiele autotuna, który przytłacza słuchacza, odmawiając mu chwili wytchnienia. Mniej więcej w połowie kawałka wskakuje trance’owy beat z początku, przez co wydaje się, że to już moment kulminacyjny i można się szykować na koniec. Chociaż na ten rytm nakłada się silnie przetworzony wokal, udaje mu się w kilku wyższych partiach brzmieć ciekawie. Co zaskakujące, pełne pasji gitarowe solo Taizo przebija się przez ten harmider, na który składa się autotune oraz syntezatory. W nawale dźwięków docierających do słuchacza ciężko jest oddzielić głos wokalisty od całej reszty.

Zaraz potem jowialny drugi utwór, FIGHTER FIGHTER, wkracza do akcji. Jest wyraźnym przedłużeniem GOLD CARD, a jedyna różnica to zmieniona tonacja, no i, oczywiście, inny tekst. Podobieństwo tych dwóch kawałków sprawia, że trochę ciężko wychwycić, gdzie kończy się jeden a zaczyna kolejny. Mimo to FIGHTER FIGHTER to w sumie przyjemna popowa piosenka.

W utworze GAGA w końcu można posłuchać zespołu! Gitarowe riffy na początku można uznać za rockowe, ale brzmienie zmienia się, kiedy zawrotna prędkość syntezatorów miażdży uszy słuchacza i bombarduje je, podświadomie przynosząc rozkosz. Dostępna tylko na regularnej wersji krążka GAGA uwalnia nas od ciężkiego wykorzystania syntezatorów z pierwszych dwóch kawałków i pozwala pozostałym członkom Zoro zabłysnąć.

Piosenka Assassin, którą można znaleźć tylko na wersji limitowanej, jest bardzo podobna do GAGI. Po GOLD CARD zespół wydał jeszcze HOUSE・OF・MADPEAK, a pod koniec roku - dokładnie 1 grudnia - ukaże się jego pełny album.