Wywiad z KOKIĄ w Londynie

Przybywszy do Londynu zaledwie trzy godziny wcześniej, KOKIA była już przygotowana do koncertu w O2 Academy Islington. Uprzejmie zgodziła się porozmawiać z nami o wrażeniach z trasy, swojej muzyce i planach na przyszłość.


Witaj w Londynie, KOKIA! To będzie twój pierwszy koncert w Anglii; co myślisz o graniu tutaj?

KOKIA: Bardzo czekam na ten koncert, ponieważ zagram w Anglii po raz pierwszy. Nie wiem, jaka zbierze się publiczność, więc jest to bardzo ekscytujące.

Miałaś okazję rozejrzeć się po Londynie?

KOKIA: Prawdę mówiąc, jestem tu dopiero od trzech godzin! Właśnie przyjechałam z Francji i potem jadę do Kolonii, następnie do Paryża i z powrotem do Japonii. Będę więc bardzo zajęta i nie wiem, czy będę miała szansę pozwiedzać.

W takim razie to bardzo męczące dla ciebie!

KOKIA: Tak! (śmiech)

Grałaś już wcześniej trasy po Europie, ale ta jest, jak na razie, największa. Jak wypada w porównaniu do poprzednich?

KOKIA: To najdłuższa trasa, jaką kiedykolwiek zagrałam, ale sale koncertowe nie są zbyt duże. Nie przeszkadzało mi, że nie będą to duże kluby, bardziej chodziło, by dotrzeć do tak dużej ilości miejsc, jak to możliwe. Powiedziałabym, że to taka “Hanasaka KOKIA”, podczas której rozrzucam nasiona moich piosenek, wykonywanych przed możliwie największą liczbą publiczności. To jest cel mojej europejskiej trasy.

W jaki sposób zostały wybrane miejsca?

KOKIA: Organizator trasy o nich decydował. Tym razem wybrał inne miejsca we Francji i pozostałych krajach, w których jeszcze nie występowałam, tak więc było to dla mnie większe wyzwanie.

W kilku krajach, takich jak Węgry, Austria i Hiszpania, zagrałaś po raz pierwszy. Jak podobało ci się występowanie tam?

KOKIA: Publiczność reagowała na moją muzykę w różny sposób. Ale jedna rzecz była taka sama za każdym razem – sposób, w jaki odbierała moją muzykę. Wszyscy mieli bardzo łagodny wyraz twarzy, kiedy słuchali cicho i spokojnie. Mimo że nie rozumieli języka, w którym śpiewałam, czułam, że rozumieli moją muzykę, i było to bardzo mile doświadczenie.

Ostatnim przystankiem trasy będzie Paryż. Najwięcej koncertów poza Japonią zagrałaś właśnie w Paryżu. Jakie znaczenie ma dla ciebie to miasto?

KOKIA: Hmm, uważam Japonię za mój dom i moje miejsce, ale Paryż, czy może nawet nie sam Paryż, ale Francję, uważam za swoje miejsce w Europie, ponieważ występowałam tam tak wiele razy. Tamtejsza publiczność także dojrzała w ciągu tych lat. Naprawdę czuję się jak w domu, kiedy gram koncerty w Paryżu, Breście czy innych francuskich miastach.

Podczas zagranicznych tras koncertowych odwiedzałaś, jak na razie, tylko Europę. Czy rozważałaś zagranie także na innych kontynentach?

KOKIA: Jeżeli miałabym szansę, bardzo chciałabym pojechać na inne kontynenty, ale nie miałam jeszcze takiej możliwości.

Jeżeli miałabyś szansę, gdzie najbardziej chciałabyś pojechać?

KOKIA: Może do Ameryki?

Myślę, że twoim amerykańskim fanom bardzo by się to spodobało.

KOKIA: (śmiech)

Przy okazji ostatniego albumu REAL WORLD pojechałaś do Tunezji i na Saharę. Jakie wrażenie zrobiły na tobie te miejsca i w jaki sposób wpłynęły na płytę?

KOKIA: Byłam bardzo zaskoczona dzikością Sahary i ta dzikość bardzo zainspirowała mnie do komponowania. Wszystkie inspiracje płynące z tego doświadczenia są słyszalne w każdym utworze na REAL WORLD.

Jeden z utworów z REAL WORLD, U-CHA-CHA, wykonywałaś kilka lat przed wyjazdem na Saharę. Dlaczego zamieściłaś go na tym albumie?

KOKIA: Napisałam tę piosenkę jakiś czas przed podróżą na Saharę, ale nie za bardzo pasowała do konceptów innych moich albumów. Lubię ustalić temat dla każdej z moich płyt, a ten utwór nie wydawał się z nimi zgadzać. Tematem REAL WORLD są “podróże”, do czego ta piosenka pasuje, więc włączyłam ją.

Rzeczywiście dobrze pasuje do tematu.

KOKIA: Dziękuję!

Przy okazji REAL WORLD zrobiłaś sesję zdjęciową na tunezyjskiej Saharze. Zdjęcia można było obejrzeć na wystawach w Paryżu i Tunezji. Jako podobało ci się to doświadczenie i czy chciałabyś je powtórzyć?

KOKIA: Było to dla mnie bardzo interesujące, jako że był to inny sposób kontaktu z moimi fanami, nie poprzez muzykę, ale za pomocą zdjęć - to pozytywne doświadczenie. Jeżeli nadarzyłaby się kolejna okazja, bardzo chciałabym to powtórzyć.

Często śpiewasz w ojczystym języku krajów, w których nagrywasz lub które odwiedzasz, jak na przykład po gaelicku na płycie KOKIA meets Ireland. Nie miałaś ochoty zaśpiewać kilku utworów po arabsku czy francusku na REAL WORLD?

KOKIA: Jestem zainspirowana językiem, kiedy jestem w innym krajach. Jeżeli mam ochotę napisać piosenkę w ich języku, napiszę ją. Może ta trasa zainspiruje mnie, by napisać kilka utworów po francusku, także po angielsku. Myślę o angielskim jako o dobrym języku do porozumienia się z moimi fanami na całym świecie, dlatego chciałabym w przyszłości pisać w nim więcej.

Napisałaś kiedyś kilka utworów na ścieżki dźwiękowe do gier, najnowsza to Road to Glory do “Dragon Nest”. Czy zwiększyło to twoje zainteresowanie grami?

KOKIA: Napisałam piosenki do różnych gier, ale bardzo lubię “Dragon Nest”. Naprawdę mnie zaintrygowała, nawet zarwałam kiedyś noc, grając w nią! Bardzo ją lubię.

Co konkretnie podoba ci się w tej grze?

KOKIA: To jest internetowa gra, mogę więc spotkać w ten sposób moich fanów. Zazwyczaj nie mogę kontaktować się z fanami w życiu prywatnym, jako że obracam się w niedostępnym dla nich środowisku, ale poprzez grę mam okazję być w tych samych miejscach co oni i porozumiewać się z nimi. To bardzo odświeżające i nowe doświadczenie dla mnie.

Więc twoi fani grają z tobą przez Internet i nie zdają sobie sprawy, że to ty?

KOKIA: O nie, wiedzą, że to ja! Moja postać ma moje imię i, kiedy jestem online, fani gromadzą się tam, gdzie ja jestem w grze.

Odwiedziłaś sporo krajów, szukając natchnienia do swojej muzyki, jak na przykład Irlandię czy teraz Tunezję. Jakie inne państwa chciałabyś zobaczyć?

KOKIA: Po zakończeniu tej trasy i powrocie do Japonii wybieram się na wycieczkę do Tajlandii, która może zainspirować mnie do stworzenia muzyki. Mam zamiar zrobić licencję na tajski masaż.

Wow! Po trasie masz zamiar więc udać się na wakacje, zamiast od razu do pracy?

KOKIA: Chciałam nauczyć się tajskiego masażu, który jest moim hobby, więc chcę pojechać do Tajlandii, by to zrobić. Chcę także pojeździć na słoniu! (śmiech)

Masz jakiś wymarzony muzyczny projekt?

KOKIA: Jednym z moich marzeń jest rozpowszechnić moją muzykę na całej kuli ziemskiej. Chciałabym wysłać moją muzykę do wszystkich krajów, jednego po drugim, zarówno poprzez jeżdżenie tam na występy, jak i uczynienie mojej muzyki dostępnej przez Internet, jako że jest to ogólnoświatowa sieć. Japońska scena muzyczna jest dosyć wyjątkowa, ponieważ jest trochę “top down”, wszyscy słuchają tego, co wszyscy inni. Wszyscy artyści chcieliby być numerem jeden lub znaleźć się na wyższej pozycji. Jednakże ja chciałabym tylko, żeby więcej ludzi słuchało moich piosenek. Nawet jeżeli tylko 10 000 osób słucha mnie w Japonii, to jeżeliby kolejne 1000 osób słuchało mojej muzyki w innym kraju i potem rozszerzyłoby się to na następne 1000 w następnym kraju i tak dalej w innych 20 państwach na przykład, to w efekcie byłoby 20 000 ludzi więcej. Nie chcę być numerem jeden w jednym kraju, tylko w Japonii; chciałabym zanieść moją muzykę całemu światu.

Wszystkie single związane z REAL WORLD zostały wydane w formie cyfrowej. Czy myślisz, że pomogło ci to osiągnąć twój cel?

KOKIA: Tak, myślę, że tak.

Masz zamiar postępować tak samo z kolejnymi singlami?

KOKIA: Tak.

Kilka miesięcy temu wydałaś minialbum zatytułowany Road to Glory ~long journey~. Znalazła się na nim jedna z twoich starszych piosenek z 1999 roku, For little tail (użyta w grze “Tail Concerto”) – co skłoniło cię do zamieszczenia jej na tej płycie?

KOKIA: Kiedy śpiewałam For little tail, byłam jeszcze uczennicą. Utwór został użyty w reklamie telewizyjnej i stał się bardzo popularny. Wtedy sporo ludzi zastanawiało się: ”Kim jest ta dziewczyna, która to śpiewa?” i “O czym jest ta piosenka?”. Tuż potem stałam się profesjonalną piosenkarką I było trudno wcisnąć ten utwór na pierwszy profesjonalny album. Ale dzięki tej piosence mogłam zaśpiewać także dla “Dragon Nest” - osoba, która użyła For little tail, została managerem “Dragon Nest” i kiedy zastanawiała się nad artystą, który mógłby zaśpiewać piosenkę przewodnią, pomyślała, że powinna zaangażować mnie ponownie. Kiedy ukazał się temat do “Dragon Nest”, okazało się, że wielu fanów chciałoby usłyszeć For little tail ponownie, w związku z czym miało sens zamieszczenie jej na płycie z Road to Glory.

Na minialbumie znalazła się także inna wersja For little tail, bardzo egzotyczna. Co stanowiło inspirację dla tej nowej wersji?

KOKIA: Osoba, która zaaranżowała tę nową, egzotyczną wersję, zaaranżowała także oryginalną. Ponieważ minęło już 13 lat od chwili napisania utworu, pomyśleliśmy, że powinniśmy uwydatnić nasze doświadczenie i dodać do utworu posmak ”dojrzałości”; w ten sposób wymyśliliśmy ten mix.

Niedawno wydałaś także płytę z coverami (Musique a la Carte). Jest wiele piosenek, które mogłabyś nagrać; w jaki sposób wybrałaś te konkretne?

KOKIA: Dopiero wydałam ten album w Japonii, możesz więc nie wiedzieć, że piosenki, które nagrałam, są tam bardzo popularne i lubiane. Chciałam stworzyć album, przy którym moi fani mogliby śpiewać, wybrałam więc utwory, które powinni znać.

Jest tam między innymi piosenka QUEEN (Teo Toriatte), która jest tutaj niezbyt znana. Czy jest sławna w Japonii?

KOKIA: Nie! (śmiech). Nie jest zbyt popularna w Japonii. Prawdę mówiąc, nie jest to nowe nagranie, zostało zrobione na moją gwiazdkową płytę, ale bardziej pasowała do konceptu tego albumu, więc dołączyłam je.

Może więc stać się popularna teraz.

KOKIA: (śmiech) Mam nadzieję!

Czy trudno było zdecydować, w jaki sposób zaaranżować covery, skoro wiele z piosenek jest bardzo znanych?

KOKIA: Kiedy decydowałam się na utwory, starałam się wybrać takie, które były bardzo znane, ale także śpiewane oryginalnie przez mężczyzn. Pomyślałam, że mogłoby to być odświeżające dla słuchaczy usłyszeć damski głos śpiewający te piosenki zamiast męskiego, który mógłby być dla nich bardziej znajomy, i że mogłoby być to dla nich ciekawe doświadczenie.

Jakie inne piosenki chciałabyś przerobić w przyszłości?

KOKIA: Jest ich dużo! Mam nadzieję wydawać podobny album z coverami co kilka lat. Jest tak wiele piosenek, nad którymi chciałabym popracować, ale żaden konkretny przykład nie przychodzi mi w tej chwili do głowy.

Wielu twoich zachodnich fanów poznało cię prawdopodobnie dzięki piosenkom do anime i gier, takich jak Currents, Ai no Rinkaku czy Tatta Hitotsu no Omoi, których raczej nie wykonujesz na koncertach. Czy jest jakaś szansa, że zrobisz to kiedyś?

KOKIA: Prawdopodobnie nie, mogłoby być dla mnie dosyć ciężko zaśpiewać te utwory na żywo. Ai no Rinkaku jest podobna do For little tail, powstała, zanim stałam się profesjonalną piosenkarką. Mogłabym ewentualnie zdecydować się wykonać Tatta hitotsu no omoi. Kiedy układam setlistę, wymyślam zazwyczaj temat i chciałabym, by wszystkie piosenki na niej płynęły gładko, ale piosenki z gier i anime nie bardzo pasują do tego nurtu, więc ciężko jest je włączyć.

Na koniec, czy masz jakąś wiadomość dla swoich fanów?

KOKIA: Niedługo zagram koncert - postaram się jak najlepiej i chciałabym, żeby publiczność miło spędziła czas. Wiem, że jest spora grupa fanów, która nie mogła dzisiaj przybyć, ale chciałabym, żeby nadal słuchali moich płyt i czekali na mój powrót i koncert, jako że wierzę, że wykonanie na żywo jest najlepszym sposobem zaprezentowania mojej muzyki fanom. Mam nadzieję, że będę mogła wrócić i zagrać tutaj ponownie.

Bardzo byśmy tego chcieli! Dziękujemy za znalezienie czasu na rozmowę z nami.

KOKIA: Dziękuję bardzo.


Ogromne podziękowania dla KOKII, Xaviera Norindra i Jaya Sobczaka za umożliwienie przeprowadzenia tego wywiadu. Podziękowania także dla Rino Maedy za tłumaczenie.