Jeden taki rock, co jest całkiem OK.
Muszę przyznać, że to moje pierwsze prawdziwe spotkanie z ONE OK ROCK. Poza Niche Syndrome właściwie nie słuchałam niczego więcej. Zrobili na mnie bardzo dobre wrażenie i może nie jest to miłość od pierwszego wejrzenia, ale na pewno zapadali mi w pamięć.
W dużej mierze zasługą jest tu wokal, którym nie pogardziłaby żadna stacja radiowa, nie ważne: w Polsce, Ameryce czy Japonii - pasuje wszędzie, jest uniwersalny. Plusem jest oczywiście to, co zapewne słyszy się za każdym razem, jeśli mowa o TACE - jego angielski jest świetny. Posługuje się nim równie płynnie jak japońskim, co dobrze słychać w takich piosenkach, jak Kanzen kankaku Dreamer, gdzie gładko przechodzi z jednego języka w drugi.
Drugim powodem, dlaczego ten zespół zwraca uwagę, jest fakt, że jego piosenki niosą w sobie siłę. Muzycy zdają się posiadać nadmiar pozytywnej energii, którą wyładowują w swoich utworach. Przykładem może tu być Konzatsu Communication albo RIOT!!. Jednak ONE OK ROCK nie stronią od nieco agresywniejszych utworów, czego można doświadczyć w SHAKE IT DOWN, gdzie czuć więcej negatywnych emocji, wyrażanych między innymi krzykiem i użyciem przekleństw.
ONE OK ROCK potrafią też zagrać trochę łagodniej, jak na przykład w YES I AM lub WHEREVER YOU ARE. Ten drugi to romantyczna ballada z bardzo uproszczoną linią melodyczną, ale też ślicznie zaśpiewanym tekstem w języku japońskim i angielskim.
Muzycy bawią się formą i na przykład w JibunROCK w pewnym momencie TAKA śpiewa wysoko i miękko do wtóru samej gitary, a potem nagle wraca do szybkiej, typowej melodii. Adult Suit zaczyna się dziwnie wycofanym wokalem i zaraz przeradza się w kolejną wpadającą w ucho piosenkę. W utworze Liar ONE OK ROCK poszli w nieco mroczniejsze klimaty. Pojawia się dramatycznie wyśpiewany refren oraz bardzo wyraźnie zarysowana linia basu.
Całość kończy NOBODY’S HOME, który zawiera w sobie wszystko: trochę łagodności, jak również energię, nieco romantyczności, ale i dramatyzmu, charakterystyczny śpiew TAKI po angielsku i japońsku oraz typowo rockową melodię. Bardzo dobrze podsumuje album i zostawia przyjemne wrażenie. Warto też wspomnieć o ukrytym fragmencie, pojawiającym się po tej piosence, który na pewno wywoła uśmiech na twarzach za względu na swoją absurdalność.
Jestem przyjemnie zaskoczona tym wydawnictwem jak i samym zespołem. Bez wątpienia zapoznam się z całą dyskografią. Jeśli więc, tak jak ja, zaczynasz przygodę z ONE OK ROCK, polecam Niche Syndrome na dobry początek. Czuję jednak, że oddani fani tej grupy również nie zawiodą się na tym wydawnictwie.
