Sadie Spring Tour 2009 MASTER OF ROMANCE

Trasa koncertowa Sadie rozpoczęła się w Kioto, trwała ponad 2 miesiące i objęła 16 prefektur. Występ finałowy odbył się 2 maja w Tokio. I nawet wszędzie tam, gdzie można było przebierać w występach zespołów visual kei, bilety zostały wyprzedane. Co więcej, wykupione zostały wszystkie wejściówki na każdy inny koncert tej trasy. Od Kansai, gdzie zaczęli występować, przez północ i Sapporo, oraz z powrotem na południu w Hakacie - bilety znikały jeden po drugim.

Już od samego początku hala była zatłoczona młodymi dziewczynami, z których każda miała na sobie podkoszulkę i frotkę z trasy. Wszystkie robiły sobie zdjęcia aparatami w komórkach. Ludzie wydawali się podekscytowani i szczęśliwi. Wiele osób było pięknie poprzebieranych i można było nawet wypatrzyć kilku chłopaków w tłumie. Ze wszystkiego, co się działo wokół, można było wywnioskować, że fani nie mogli doczekać się tego ostatniego dnia trasy.

Nie było szczególnego napięcia przed występem, raczej ciche podekscytowanie, które stopniowo wzrastało. Gdy zgasły światła po sali rozniosły się radosne krzyki i można było usłyszeć dźwięk basu. Fani podbiegli do sceny, a ich wrzaski niosły się po całej hali. Zespół był oświetlony od tyłu, a ich sylwetki rzucały cień na przednią część sceny. Gdy pojawił się na niej Mao, okrzyki i oklaski przybrały na sile. Z uniesionymi rękoma i oklaskami fani czekali na rozpoczęcie wiosennego show Sadie.

Smutny i potężny głos rozniósł się po hali przy jednoczesnym odgłosie wybuchu petardy. Zmieniły się światła, a oświetleni migającymi czerwonymi i białymi barwami fani machali głowami w rytm Ice Romancer. Tsurugi uniósł dłoń i nawoływał fanów do zabawy. Mizuki uśmiechnął się, gdyż fani byli już wystarczająco nakręceni i podekscytowani. Występ przybrał na gwałtowności, gdy Mao wyśpiewywał bolesne słowa utworu. Nagle zespół zatrzymał się jakby niespodziewanie skończyła się taśma filmu. Kolejnym kawałkiem był VIRTUAL FAKEMAN, który doprowadził fanów do wrzenia tak, jak wcześniej zrobił to Ice Romancer. Światła migotały czernią i bielą w miarę jak występ się rozkręcał. Mizuki machał głową razem z Mao i krzyczał do mikrofonu wokalisty "FAKEMAN! FAKEMAN!". Tłum odkrzykiwał w kierunku sceny, klaszcząc wraz ze wzrostem intensywności występu. Wszyscy skakali tak, jak Mizuki. Można by spekulować, że ta jedność pomiędzy zespołem i publicznością była szczególnie silna, ponieważ był to ostatni koncert trasy.

Podczas Sexual affection, Mao krzyknął: "Dawajcie! Więcej!!!" Tsurugi unosił pięść w powietrze podgrzewając w ten sposób atmosferę, co doprowadzało fanów do szaleństwa. W trakcie MAD-ROID gitara Tsurugiego brzmiała silnie i magicznie. Pokazał wachlarz swoich umiejętności, a produkowane przez niego dźwięki niosły się po sali. Kei uderzał w perkusję z całych sił i dał nie lada popis swych możliwości. Mao krzyknął do fanów: "Chodźcie!" i wyciągnął do nich mikrofon, aby zaśpiewali z nim w duecie. Aki przyłączył się do nich. Dźwięk piosenki stał się o wiele mocniejszy, niczym huk karabinu. Emocje rosły, a piosenka doprowadzała fanów na skraj szaleństwa. Od samego początku wszyscy gwałtownie poruszali ciałami i uderzali pięściami w powietrze. Hala tętniła życiem.

Wysoki poziom adrenaliny nie opadał nawet w trakcie krótkich przerw, podczas których fani w nieskończoność wykrzykiwali imiona członków. Zespół machał do nich w odpowiedzi. Crimson Tear było następne. Mao pozwolił fanom wyśpiewać główne części piosenki. Czasami zachowywał się tak, jakby cierpiał z jakiegoś powodu, czy słyszał czyiś głos. Było to bardzo imponujące i tajemnicze. Zaczął zacieśniać głos, jak gdyby pozbywał się wszystkich nagromadzonych emocji. Fani słuchali, oczarowani bolesną czystością tego utworu.

Dwie gitary prowadzące zagrzmiały i zainicjowały Rock’n roll stiknky people. Zespół wykrzyczał: "Tańcz! Tokio!", a tłum natychmiast zareagował i cała sala szalała po raz kolejny. Mao krzyknął: "Tokio! Tokio! Finał AX, jesteście gotowi, Tokio?" Członkowie okręcali się i przechodzili od przodu do głębszej części sceny uśmiechając się do siebie. Wyglądali tak, jakby bawili się tak samo dobrze jak publiczność. Mizuki grał obok perkusji Keia.Aki uniósł ręce i wyglądał ku tylnej części sali, jakby chcąc przyjrzeć się wszystkim zgromadzonym. Wraz z nadejściem kolejnego numeru, Psychedelic Chemical Movie, na sali zrobiło się tak głośno, iż ciężko było rozróżnić okrzyki fanów od gry zespołu. Chłopaki chodzili od jednej strony sceny do drugiej, skacząc i reagując na graną przez siebie muzykę całym ciałem. Następnie wybrzmiała Parasite Scene. Jednak zanim zespół zaczął ją grać, fani klaskali wymachując przy tym szeroko rękoma. Jasne było to, iż zgromadzeni byli na utwór gotowi. W trakcie In cave członkowie zespołu poruszali się szybko do przodu i tyłu sceny zachęcając fanów do zabawy.

Mao krzyknął; "Chodźcie!", stojąc na środku sceny, śpiewając pewnie z całej siły. Okrzyki fanów nieustannie przeplatały się z nutami piosenek. Skąpany w światłach Mao zaczął cicho śpiewać. Wprowadziło to nieco kontrastu w porównaniu do poziomu energii z pierwszej części koncertu. Silent Eve i Ageha no nakigara ochłodziły nieco rozgrzany tłum. Mao zaśpiewał piosenki tak, jakby szeptał je prosto do fanów. Ciepła i delikatna pasja ogarnęła salę. Utwór urzekł publiczność, wśród której niejedna osoba uroniła kilka łez. Następnym utworem był Swallow Rain, która przywróciła energię. Podczas a holy terrors Mao śpiewał odważnie i potężnie. Fani machali głowami z całych sił, a Mizuki, Tsurugi i Aki tańczyli w rytm muzyki; był to najlepszy z ich występów.

W trakcie a holy terrors i Scarlet można było wyczuć wyraźną zmianę. Smutny i piękny głos Mao odbijał się echem po hali. Nagle wykrzyczał: "Chodźcie za mną!" i rozpoczęło się Under the chaos. Podekscytowanie powróciło na scenę wraz z headbangingującym Mizukim i Tsurugim wymachującym pięściami. Tłum nie przestawał wiwatować.

Shingan rozpoczął krzyk Mao. Publiczność i zespół headbangowali i wymachiwali rękoma. Kei nie przestawał uderzać mocno w perkusję, co bardzo imponowało fanom. Breaking the enemy rozpoczęło się krzykami i wiwatami. Podczas, gdy Mao ruszał się po scenie, Mizuki wybijał rytm uderzając stopą w platformę, na której stał. Następnie wykrzyczał do fanów, którzy nie przestawali klaskać: "Dawajcie! Dawajcie! Skaczcie!". Publiczność wzniosła ręce i wymachiwała nimi na boki. Zaczął się CHILDREN OF DESPAIR. Krzyki fanów wydawały się pochodzić z piekielnych czeluści. Nareszcie, wraz z okrzykiem "ostatnia!", wybrzmiała finalna piosenka. Podczas, gdy grano Grieving the dead soul, ze sceny wybuchły kolumny dymu. Członkowie zespołu podeszli do krawędzi. Stojący blisko fani odpowiedzieli szalonymi krzykami, headbangingiem i machaniem rąk. Nie przestawali wiwatować, a atmosfera osiągała energetyczny szczyt.

Mizuki, Tsurugi, Aki i Mao wykrzyczeli: "TOKIO! Słyszycie to? Żyjecie?". Wokalista zdjął podkoszulek i zaśpiewał. Po piosence zespół odpowiedział na oklaski fanów machaniem. Grupa zeszła ze sceny, lecz okrzyki nie ustawały ani na chwilę, nawet do bisu, na który zespół wyszedł dopiero pięć lub więcej minut później. Wszyscy pośród publiczności czekali na Sadie. Nareszcie zespół pojawił się ponownie na scenie. Wydawało się, iż fani drżeli z każdym słowem wypowiedzianym przez Mao: "Cześć Tokio. Nie widziałem was całe wieki. Miło was poznać AX. Ciężko uwierzyć, że to już koniec trasy, że trasa, która zaczęła się siódmego marca kończy się dziś." Cała sala odpowiedziała ciepłym wiwatem.

"Minęły cztery lata od powstania Sadie, które zabrały nas w podróż od Osaki po AX. Szczerze mówiąc, tak się bałem tego występu, że nie mogłem zmrużyć oka w nocy. To jest moja wstydliwa historia. Ale kiedy was tu zobaczyłem, nie mogłem się pohamować. Jestem taki szczęśliwy, że mogę spędzić ten czas tutaj z wami, AX. Dziękuję wam!" Mao mówił z akcentem z Osaki, co wzmocniło jego serdeczne podziękowania. "Dacie jeszcze radę? Dacie? To chodźcie z nami!", Mao krzyknął i wówczas zaczął się bis.

Mizuki i Aki grali oparci o swe plecy. Chodzili po scenie i podchodzili do Tsurugiego i Keia. Zaczęli Meisai. Wykrzyczane, "Pokażcie mi!" odbiło się echem po sali, a zespół zagrał New age slicer. Członkowie wznieśli ręce i skakali po scenie. Mizuki, Aki i Tsurugi grając na swych instrumentach otoczyli Mao stojącego na platformie. Oczywiste było to, że każdy z członków bawił się wyśmienicie. Następnie wybrzmiało Psycho culture. Mao krzyczał: "AX… Staniecie się jednością… Obiecuję wam", a wszyscy fani szaleli bardziej niż wcześniej. Bis był bardziej energiczny niż kiedykolwiek dotąd. Nie dziwiło to, iż fani headbangowali z całych sił i krzyczeli. To był fantastyczny moment.

Mousouhigyakuseiheki było następne. Mao skierował mikrofon do fanów, którzy w odpowiedzi machali rękoma do przodu i tyłu. Publiczność zaczęła szalony taniec potrząsając srebrnymi tasiemkami, które zostały wystrzelone pod koniec koncertu. W trakcie Kagerou zespół ruszał się po scenie jeszcze intensywniej. Fani i grupa stali się jednością, niestety występ dobiegł niespodziewanie do końca. Butelka i kostka od gitary poleciały do tłumu. Kei zeskoczył ze sceny do fanów. Mao krzyknął: "AX, udało wam się. Dziękuję! Do zobaczenia!". Fani odkrzyknęli swe pożegnania i podziękowania i pomachali dłońmi złożonymi w znak pokoju. Mao przemówił jeszcze raz: "Mam nadzieję, że zobaczymy się ponownie. Dziękuję" i cały zespół zszedł ze sceny machając do fanów. Publiczność odpowiedziała machając srebrnymi tasiemkami, które niektórzy rzucili na scenę. Sadie wprowadził ich w stan szaleńczego tańca. Krzyki tłumu nie przestawały wypełniać sali.

Jasne jest to, iż nie tylko muzyka, lecz także każdy z członków Sadie został zaakceptowani przez fanów. Wzbudzają sympatię i dlatego fani nie mogli doczekać się tego występu. Ciężko oderwać wzrok od występującego Sadie.


Setlista:

01. Ice Romancer
02. VIRTUAL FAKEMAN
03. Sexual affection
04. MAD-ROID
05. Struggle against betrayal
06. Crimson Tear
07. Rock’n roll stinky people
08. Psychedelic Chemical Movie
09. Parasite Scene
10. In cave
11. Silent eve
12. Ageha no nakigara
13. Swallow Rain
14. a holy terrors
15. Scarlet
16. Under the chaos
17. Shingan
18. Breaking the enemy
19. CHILDREN OF DESPAIR
20. Grieving the dead soul

Encore:
21. Meisai
22. New age slicer
23. Psycho culture
24. Mousouhigyakuseiheki
25. Kagerou